Αφορμή για αυτό το σχόλιο στάθηκε η δημοσίευση της απάντησης του Π. Παπακωνσταντίνου στην Συνέντευξη τύπου της Πρωτοβουλίας για τον διάλογο και την Κοινή Δράση της Αριστεράς. Εν αναμονή της λοιπής παρουσίασης των ομιλιών από την ΕΟΣ (που ως γνωστόν παρουσιάζει μανιωδώς κάθε επεισόδιο ψυχικού κλονισμού του ρετιρέ της Κουμουνδούρου), μπορούμε να κάνουμε κάποια πρώτα σχόλια:
Συγκινητική ήταν η παρουσία του Ν. Βούτση και του Χ. Παπαδόπουλου από την ντριμ τιμ της ΠΓ της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Με έκδηλα τρομαγμένο βλέμμα για το πού το πάνε οι μπαγάσες (όχι οι εμπνευστές, οι άλλοι)… Συνεπικουρούμενοι από τον εμφανώς ζοριζόμενο Γ. Μπανιά, καθότι η πολυετής αναγνώρισή του ως μεγάλου τροχονόμου, συνομιλητή των όλων, συντονιστή των πάντων, γνώστη ορατών τε και αοράτων, προγνώστη του σύμπαντος, συνδετικού κρίκου, ψυχή της ενότητας, φωνή της συναίνεσης, διδάσκαλου της τακτικής κλπ κλπ, τίθεται εν αμφιβόλω.
Επαναστατική ήταν η παρουσία του Αριστερού Ρεύματος. Τόσο με τον Γ. Καλομοίρη στο πάνελ, όσο και με σύμπασα παρούσα την ηγεσία του Ρεύματος. Για πρώτη φορά (και σίγουρα όχι τελευταία) αυτό το ρεύμα διαφοροποιείται τόσο έντονα από τα στενά κομματικά όρια. Εμμέσως πλην σαφώς ο Π. Λαφαζάνης αποδέχεται ότι ο ΣΥΝ πάει για απόσυρση και ετοιμάζεται ποικιλοτρόπως.
Η δημιουργία του http://www.iskra.gr/ (για να σηματοδοτηθεί και η επιστροφή στον επαναστατικό μαρξισμό), η υποστήριξη της κίνησης της Πρωτοβουλίας, η πύκνωση διεργασιών εκτός του επίσημου ΣΥΝ, είναι βήματα που ποτέ το ρεύμα Λαφαζάνη δεν είχε τολμήσει. Οι γνωρίζοντες ψιθυρίζουν για συστηματική εκκαθάριση των στελεχών του Ρεύματος από τις κρίσιμες θέσεις του μετασυνεδριακού μηχανισμού, ενώ οι προσυνεδριακές κόντρες έχουν ραγίσει το γυαλί της ψυχικής άμα και πολιτικής ενότητας. Πάντως η πληροφορία ότι ο Βούτσης θα μετασχηματίσει το http://www.pravda.gr/ σε ηλεκτρονική πλατφόρμα απόκρουσης της αποκλίνουσας πορείας του Ρεύματος, προς το παρόν διαψεύδεται.
Βιτριολική ήταν η φυσική απουσία του Αλέκου. Διευκόλυνε την παρουσία του Λαφαζάνη. Λέμε όμως φυσική απουσία, διότι το πνεύμα του επάρατου επλανάτο απειλητικά επί του χώρου. Όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο φίλος και συμπροβοκάτορας Σώτος Τριανταφύλλου σε σχόλιο του στην προηγούμενη ανάρτηση, το άλογο κινείται σε δεύτερο χρόνο σε μια σωστά αναπτυσσόμενη παρτίδα. Ο δε πύργος κινείται σε τρίτο ή τέταρτο, σίγουρα μετά το άλογο και πάντως μετά τον αξιωματικό. Εξ ου και η ΚΟΕ όπως και το λοιπό επίσημο Μέτωπο Α-Α απουσιάζει από τις υπογραφές, αν και η πρότασή τους ελάχιστα διαφέρει στις πρώτες τακτικές κινήσεις από την Πρωτοβουλία. Όμως μια ανεπαισθήτως άκομψη συμπεριφορά του περιβάλλοντος Αλέκου απέναντι στους τροτσκιστές συμμάχους του, πιθανά να σπείρει αφορμές διάρρηξης του αρραγούς Μετώπου Α-Α (και δεν είναι ώρα για τέτοια).
Οι λοιπές υπογραφές (πλην της θρυλικής πάλαι ποτέ ΚΝΕ) ποικίλουν από «ελεύθερα ιόντα που τα ελκύει η συγκυρία» (καταπώς τα απεκάλεσε εύστοχα ο Σώτος), μέχρι υπαρκτές και σημαίνουσες διαφοροποιήσεις στη συμμαχία του Σύριζα των προθύμων (πχ ΑΚΟΑ). Σε κάθε περίπτωση όμως οι φυγόκεντρες τάσεις είναι υπαρκτές και ισχυροποιούνται παντού.
Η Πρωτοβουλία ξεκίνησε από το τμήμα του ΝΑΡ που αμφισβητεί τα λαμπρά αποτελέσματα του τρίτου πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και το κεκτημένο της Ανταρσύας. Ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου με το διαχρονικά απαράμιλλο ύφος του απάντησε στο «πού το πάει η πρωτοβουλία;» με το πολύ σαφές και πολιτικό «όπου εσείς το πάτε»… Μας θύμισε τις μέρες που μεγαλουργούσε στα φοιτητικά αμφιθέατρα. Η πλειοψηφική πτέρυγα του ΝΑΡ που έχει και την ευθύνη της επίσημης έκφρασης, από τη μια πιέζεται, από την άλλη έχει γίνει τούρμπο με την συνιστώσα Π.Π. Δεν μπορεί όμως να κάνει και πολλά διότι η συνιστώσα Π.Π. αφενός εκφράζει μια πραγματική ανάγκη, αφετέρου στηρίζεται από αφανή καθοδηγητή. Γεγονός είναι ότι το ΝΑΡ πρέπει σύντομα να καταλήξει, αλλιώς η Ανταρσύα θα καταντήσει σαν το Σύριζα, και ο Άγγελος θα βρεθεί στην ίδια και χειρότερη θέση με τον Αλέξη: να αποκρούει διασταυρώμενα πυρά.
Ποια είναι τα όρια της Πρωτοβουλίας; Ο κίνδυνος να εξαντληθεί ως κόλπο του αφανούς καθοδηγητή της. Μοιάζει με ριγιούνιον 20 χρόνια μετά, ενώ ανακάλυψε την Κοινή Δράση και τον Διάλογο 10 χρόνια μετά τον Χώρο διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς που κατέληξε στον Συριζα. Θα παραβίαζε δηλαδή πόρτες ανοικτές στο βαθμό που δεν συσπείρωνε ένα καινούριο και πραγματικά ευρύ φάσμα προσωπικοτήτων της αριστεράς.
Οι εμπνευστές της Πρωτοβουλίας θα τραβήξουν το σκοινί μέχρι να σπάσει, βλέποντας και αποσκοπώντας σε νέα «υποκείμενα» ή «μέτωπα», ή θα την χρησιμοποιήσουν για καινούριες ισορροπίες στα υπαρκτά κόμματα και σχήματα; Ιδού το κεντρικό ερώτημα για μια ακόμη συνωμοσία που έκανε δημόσια πρώτη στην ΕΣΗΕΑ.
Το κρίσιμο στοίχημα που παίζεται σήμερα στην αριστερά δεν είναι αν ο Αλαβάνος κάνει κόμμα, αν το ΝΑΡ μετατοπιστεί, ή αν η ΚΟΕ θα φύγει από τον Συριζα. Το κρίσιμο είναι το τι θα κάνει το ρεύμα Λαφαζάνη, και αν αυτό σε δεύτερο χρόνο επιταχύνει εξελίξεις στον χώρο του ΚΚΕ. Αυτό προφανώς είναι κατανοητό στο Μέτωπο Α-Α. Δεν νομίζω ότι είναι κατ’ αυτόν τον τρόπο κατανοητό στην μετωπική συνιστώσα του ΝΑΡ. Για το Μέτωπο Α-Α μετράει πολύ περισσότερο το Αριστερό Ρεύμα, παρά ο εξωκοινοβουλευτικός χώρος, ακόμη κι αν αυτός συσπειρώνει κάμποσους πρώην αποσκιρτήσαντές του.
Το κλειδί επομένως των όποιων εξελίξεων στον Συριζα, δεν είναι στον Ριζα, ούτε στον Αλαβάνο, είναι στον ΣΥΝ. Μια ρήξη του Μετώπου Α-Α με τον Συριζα με μόνες προσδοκίες από Ανταρσύα μεριά είναι αυτοκτονική. Επιπλέον οι κατατεθειμένες πολιτικές απόψεις, αντικειμενικά ενώνουν σε σφιχταγκαλιάσματα και ρουφηχτά φιλιά το Μέτωπο Α-Α με το Αριστερό Ρεύμα. Επειδή όμως ο επάρατος Αλέκος έχει φιλοδοξίες, θέτει –και σωστά- την κατεπείγουσα ανάγκη καταγραφής των υπαρκτών διαφοροποιήσεων μικρών και μικρομεσαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή εν κατακλείδι, προσπαθώ να πω ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα έχουν πλάκα.
Η αποστασιοποίηση του Ρεύματος δείχνει ότι ο μέγας πρωτομάστορας και μαστροχαλαστής Μπομπ Σφουγκαράκης ή αλλιώς Νίκος Βούτσης, πήγε για ντόρτια κι έφερε ασσόδυο. Για την ακρίβεια παρέλαβε την κηδεμονία ενός προέδρου κόμματος και κοντεύει να τον μετατρέψει σε πρόεδρο αποκόμματος. Φεύγουν από δώ, φεύγουν από κει, αποστασιοπούνται από παραπέρα, σε λίγο θα μείνει μόνο η παρέα του Χριστόφορου, το Κόκκινο και το Ξεκίνημα. Η γραμμή Βούτση -σε αυτή την περίοδο- είναι σαν να προσπαθείς να ιδρύσεις Υπουργείο Ναυτιλίας στην Ελβετία. Μπορεί να φτιαχτεί, αλλά δεν θα φτουρήσει.
Προς το παρόν ο αρχιτέκτονας του ματωμένου συνεδρίου ραδιουργεί ενόψει αυτοδιοικητικών. Σε χρόνο dt έχουν ανακοινωθεί κάμποσα δημοτικά ή περιφερειακά σχήματα, ενώ ο μέγας στόχος είναι να αποκλειστεί ο επάρατος από την Περιφέρεια Αττικής. Στόχος καθόλα ρεαλιστικός εάν η ομάδα έπαιζε με πλήρη και συμπαγή την 11άδα, αλλά δυστυχώς οι μισοί πήραν μεταγραφή για αλλού και οι άλλοι μισοί πάνε να παίξουν όλοι σε θέση αριστερού εξτρέμ. Με μόνους τους προεδρικούς στην άμυνα, στον άξονα και στα δεξιά, η ομάδα θα πάει σφαγμένη σαν την Αργεντινή.
Τελικό συμπέρασμα: Έρχεται και γαμώ τα καλοκαίρια, καλύτερο ίσως κι από το περσινό…
Συγκινητική ήταν η παρουσία του Ν. Βούτση και του Χ. Παπαδόπουλου από την ντριμ τιμ της ΠΓ της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Με έκδηλα τρομαγμένο βλέμμα για το πού το πάνε οι μπαγάσες (όχι οι εμπνευστές, οι άλλοι)… Συνεπικουρούμενοι από τον εμφανώς ζοριζόμενο Γ. Μπανιά, καθότι η πολυετής αναγνώρισή του ως μεγάλου τροχονόμου, συνομιλητή των όλων, συντονιστή των πάντων, γνώστη ορατών τε και αοράτων, προγνώστη του σύμπαντος, συνδετικού κρίκου, ψυχή της ενότητας, φωνή της συναίνεσης, διδάσκαλου της τακτικής κλπ κλπ, τίθεται εν αμφιβόλω.
Επαναστατική ήταν η παρουσία του Αριστερού Ρεύματος. Τόσο με τον Γ. Καλομοίρη στο πάνελ, όσο και με σύμπασα παρούσα την ηγεσία του Ρεύματος. Για πρώτη φορά (και σίγουρα όχι τελευταία) αυτό το ρεύμα διαφοροποιείται τόσο έντονα από τα στενά κομματικά όρια. Εμμέσως πλην σαφώς ο Π. Λαφαζάνης αποδέχεται ότι ο ΣΥΝ πάει για απόσυρση και ετοιμάζεται ποικιλοτρόπως.
Η δημιουργία του http://www.iskra.gr/ (για να σηματοδοτηθεί και η επιστροφή στον επαναστατικό μαρξισμό), η υποστήριξη της κίνησης της Πρωτοβουλίας, η πύκνωση διεργασιών εκτός του επίσημου ΣΥΝ, είναι βήματα που ποτέ το ρεύμα Λαφαζάνη δεν είχε τολμήσει. Οι γνωρίζοντες ψιθυρίζουν για συστηματική εκκαθάριση των στελεχών του Ρεύματος από τις κρίσιμες θέσεις του μετασυνεδριακού μηχανισμού, ενώ οι προσυνεδριακές κόντρες έχουν ραγίσει το γυαλί της ψυχικής άμα και πολιτικής ενότητας. Πάντως η πληροφορία ότι ο Βούτσης θα μετασχηματίσει το http://www.pravda.gr/ σε ηλεκτρονική πλατφόρμα απόκρουσης της αποκλίνουσας πορείας του Ρεύματος, προς το παρόν διαψεύδεται.
Βιτριολική ήταν η φυσική απουσία του Αλέκου. Διευκόλυνε την παρουσία του Λαφαζάνη. Λέμε όμως φυσική απουσία, διότι το πνεύμα του επάρατου επλανάτο απειλητικά επί του χώρου. Όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο φίλος και συμπροβοκάτορας Σώτος Τριανταφύλλου σε σχόλιο του στην προηγούμενη ανάρτηση, το άλογο κινείται σε δεύτερο χρόνο σε μια σωστά αναπτυσσόμενη παρτίδα. Ο δε πύργος κινείται σε τρίτο ή τέταρτο, σίγουρα μετά το άλογο και πάντως μετά τον αξιωματικό. Εξ ου και η ΚΟΕ όπως και το λοιπό επίσημο Μέτωπο Α-Α απουσιάζει από τις υπογραφές, αν και η πρότασή τους ελάχιστα διαφέρει στις πρώτες τακτικές κινήσεις από την Πρωτοβουλία. Όμως μια ανεπαισθήτως άκομψη συμπεριφορά του περιβάλλοντος Αλέκου απέναντι στους τροτσκιστές συμμάχους του, πιθανά να σπείρει αφορμές διάρρηξης του αρραγούς Μετώπου Α-Α (και δεν είναι ώρα για τέτοια).
Οι λοιπές υπογραφές (πλην της θρυλικής πάλαι ποτέ ΚΝΕ) ποικίλουν από «ελεύθερα ιόντα που τα ελκύει η συγκυρία» (καταπώς τα απεκάλεσε εύστοχα ο Σώτος), μέχρι υπαρκτές και σημαίνουσες διαφοροποιήσεις στη συμμαχία του Σύριζα των προθύμων (πχ ΑΚΟΑ). Σε κάθε περίπτωση όμως οι φυγόκεντρες τάσεις είναι υπαρκτές και ισχυροποιούνται παντού.
Η Πρωτοβουλία ξεκίνησε από το τμήμα του ΝΑΡ που αμφισβητεί τα λαμπρά αποτελέσματα του τρίτου πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και το κεκτημένο της Ανταρσύας. Ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου με το διαχρονικά απαράμιλλο ύφος του απάντησε στο «πού το πάει η πρωτοβουλία;» με το πολύ σαφές και πολιτικό «όπου εσείς το πάτε»… Μας θύμισε τις μέρες που μεγαλουργούσε στα φοιτητικά αμφιθέατρα. Η πλειοψηφική πτέρυγα του ΝΑΡ που έχει και την ευθύνη της επίσημης έκφρασης, από τη μια πιέζεται, από την άλλη έχει γίνει τούρμπο με την συνιστώσα Π.Π. Δεν μπορεί όμως να κάνει και πολλά διότι η συνιστώσα Π.Π. αφενός εκφράζει μια πραγματική ανάγκη, αφετέρου στηρίζεται από αφανή καθοδηγητή. Γεγονός είναι ότι το ΝΑΡ πρέπει σύντομα να καταλήξει, αλλιώς η Ανταρσύα θα καταντήσει σαν το Σύριζα, και ο Άγγελος θα βρεθεί στην ίδια και χειρότερη θέση με τον Αλέξη: να αποκρούει διασταυρώμενα πυρά.
Ποια είναι τα όρια της Πρωτοβουλίας; Ο κίνδυνος να εξαντληθεί ως κόλπο του αφανούς καθοδηγητή της. Μοιάζει με ριγιούνιον 20 χρόνια μετά, ενώ ανακάλυψε την Κοινή Δράση και τον Διάλογο 10 χρόνια μετά τον Χώρο διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς που κατέληξε στον Συριζα. Θα παραβίαζε δηλαδή πόρτες ανοικτές στο βαθμό που δεν συσπείρωνε ένα καινούριο και πραγματικά ευρύ φάσμα προσωπικοτήτων της αριστεράς.
Οι εμπνευστές της Πρωτοβουλίας θα τραβήξουν το σκοινί μέχρι να σπάσει, βλέποντας και αποσκοπώντας σε νέα «υποκείμενα» ή «μέτωπα», ή θα την χρησιμοποιήσουν για καινούριες ισορροπίες στα υπαρκτά κόμματα και σχήματα; Ιδού το κεντρικό ερώτημα για μια ακόμη συνωμοσία που έκανε δημόσια πρώτη στην ΕΣΗΕΑ.
Το κρίσιμο στοίχημα που παίζεται σήμερα στην αριστερά δεν είναι αν ο Αλαβάνος κάνει κόμμα, αν το ΝΑΡ μετατοπιστεί, ή αν η ΚΟΕ θα φύγει από τον Συριζα. Το κρίσιμο είναι το τι θα κάνει το ρεύμα Λαφαζάνη, και αν αυτό σε δεύτερο χρόνο επιταχύνει εξελίξεις στον χώρο του ΚΚΕ. Αυτό προφανώς είναι κατανοητό στο Μέτωπο Α-Α. Δεν νομίζω ότι είναι κατ’ αυτόν τον τρόπο κατανοητό στην μετωπική συνιστώσα του ΝΑΡ. Για το Μέτωπο Α-Α μετράει πολύ περισσότερο το Αριστερό Ρεύμα, παρά ο εξωκοινοβουλευτικός χώρος, ακόμη κι αν αυτός συσπειρώνει κάμποσους πρώην αποσκιρτήσαντές του.
Το κλειδί επομένως των όποιων εξελίξεων στον Συριζα, δεν είναι στον Ριζα, ούτε στον Αλαβάνο, είναι στον ΣΥΝ. Μια ρήξη του Μετώπου Α-Α με τον Συριζα με μόνες προσδοκίες από Ανταρσύα μεριά είναι αυτοκτονική. Επιπλέον οι κατατεθειμένες πολιτικές απόψεις, αντικειμενικά ενώνουν σε σφιχταγκαλιάσματα και ρουφηχτά φιλιά το Μέτωπο Α-Α με το Αριστερό Ρεύμα. Επειδή όμως ο επάρατος Αλέκος έχει φιλοδοξίες, θέτει –και σωστά- την κατεπείγουσα ανάγκη καταγραφής των υπαρκτών διαφοροποιήσεων μικρών και μικρομεσαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή εν κατακλείδι, προσπαθώ να πω ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα έχουν πλάκα.
Η αποστασιοποίηση του Ρεύματος δείχνει ότι ο μέγας πρωτομάστορας και μαστροχαλαστής Μπομπ Σφουγκαράκης ή αλλιώς Νίκος Βούτσης, πήγε για ντόρτια κι έφερε ασσόδυο. Για την ακρίβεια παρέλαβε την κηδεμονία ενός προέδρου κόμματος και κοντεύει να τον μετατρέψει σε πρόεδρο αποκόμματος. Φεύγουν από δώ, φεύγουν από κει, αποστασιοπούνται από παραπέρα, σε λίγο θα μείνει μόνο η παρέα του Χριστόφορου, το Κόκκινο και το Ξεκίνημα. Η γραμμή Βούτση -σε αυτή την περίοδο- είναι σαν να προσπαθείς να ιδρύσεις Υπουργείο Ναυτιλίας στην Ελβετία. Μπορεί να φτιαχτεί, αλλά δεν θα φτουρήσει.
Προς το παρόν ο αρχιτέκτονας του ματωμένου συνεδρίου ραδιουργεί ενόψει αυτοδιοικητικών. Σε χρόνο dt έχουν ανακοινωθεί κάμποσα δημοτικά ή περιφερειακά σχήματα, ενώ ο μέγας στόχος είναι να αποκλειστεί ο επάρατος από την Περιφέρεια Αττικής. Στόχος καθόλα ρεαλιστικός εάν η ομάδα έπαιζε με πλήρη και συμπαγή την 11άδα, αλλά δυστυχώς οι μισοί πήραν μεταγραφή για αλλού και οι άλλοι μισοί πάνε να παίξουν όλοι σε θέση αριστερού εξτρέμ. Με μόνους τους προεδρικούς στην άμυνα, στον άξονα και στα δεξιά, η ομάδα θα πάει σφαγμένη σαν την Αργεντινή.
Τελικό συμπέρασμα: Έρχεται και γαμώ τα καλοκαίρια, καλύτερο ίσως κι από το περσινό…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου