28/11/08

Τι άλλο θα ακούσουμε

Γ. ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ
Με κάλυψε ο κ. Βγενόπουλος
Ο Γ. Δραγασάκης είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ.
Χτες εκπροσώπησε το κόμμα του σε ημερίδα της ΟΤΟΕ σχετικά με την κρίση, στην οποία συμμετείχε και ο αντιπρόεδρος της «Μαρφίν», Α. Βγενόπουλος. Ξεκινώντας την ομιλία του, το στέλεχος του ΣΥΝ είπε:
«Το έργο μου έχει διευκολυνθεί πάρα πολύ, διότι το μισό πακέτο προτάσεών μας (σ.σ. του ΣΥΝ) το έχει κάνει ο κ. Βγενόπουλος. Οπότε αυτά που είχα σκοπό να πω, για την ανάπτυξη του δημόσιου ελέγχου της Εθνικής Τράπεζας ή για τη δημιουργία ενός πυρήνα τραπεζών δημοσίου συμφέροντος, το θέμα αυτό έχει καλυφθεί».
Λίγο παρακάτω, αναφερόμενος στο ιδεολογικό περιεχόμενο των προτάσεων του ΣΥΝ, ανέφερε: «Είναι μια κλασική κεϋνσιανή συνταγή αυτό που λέω. Δεν είναι κάτι το τόσο καινοφανές». Κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει...

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΑΚΗ

O Aγώνας ενάντια στις απολύσεις συνεχίζεται
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, εργαζόμενοι στον Πατάκη και στον κλάδο του βιβλίου!
Τα γεγονότα είναι γνωστά, όμως η αδιαλλαξία του κύριου Πατάκη μας κάνει να επανερχόμαστε.Την Παρασκευή 31/10/2008 η εργοδοσία του βιβλιοπωλείου Πατάκη απέλυσε με προκλητικό τρόπο ένα συνάδελφο που εργαζόταν εκεί τα τελευταία 4 χρόνια.
Τη Δευτέρα 3/11/2008 ήρθε να προστεθεί και μια δεύτερη απόλυση συναδέλφισσας που εργαζόταν στο βιβλιοπωλείο αντίστοιχο διάστημα. Σε καμιά από τις δύο περιπτώσεις η επιχείρηση δεν ξεκαθάρισε –όπως οφείλει νομικά και ηθικά-τους λόγους των απολύσεων.
Αντίθετα, με τη σιωπηλή συναίνεση -αν όχι τη συμμετοχή- της διεύθυνσης του καταστήματος, οι διάφορες αιτιάσεις πήραν στο τέλος τη μορφή λασπολογίας με σκοπό να σπιλώσουν τη δουλειά και την αξιοπρέπεια των δύο εργαζομένων. Μετά από 4 χρόνια που οι συνάδελφοι δούλευαν στον «ΠΑΤΑΚΗ», η εργοδοσία ανακάλυψε, ότι δεν είναι ικανοί (!!!)
Οι δύο συνάδελφοι από την πρώτη στιγμή απευθύνθηκαν στο Σύλλογο, του οποίου είναι μέλη, για να υπερασπίσουν το αυτονόητο (για όλους άραγε;) δικαίωμα στη δουλειά.Τώρα βρισκόμαστε στην 3η εβδομάδα κινητοποιήσεων για να ανακληθούν οι απολύσεις αυτές, και θα συνεχίσουμε για όσο χρειαστεί. Παράλληλα διακινείται κείμενο όπου συγκεντρώνονται υπογραφές από βιβλιοϋπαλλήλους, εργαζόμενους σε άλλους κλάδους, συγγραφείς, εκπαιδευτικούς, αναγνώστες... ενημερώνοντας το αναγνωστικό κοινό και τους εργαζομένους που στη συντριπτική τους πλειοψηφία συμπαραστέκονται στον αγώνα μας και υπογράφουν το κείμενο διαμαρτυρίας.
Σήμερα εγώ, αύριο εσύ, μεθαύριο όλοι στο στόχαστρο των εργοδοτών.Η απάντηση πρέπει να είναι ενιαία και αποφασιστική.Ο αγώνας για να ανακληθούν οι απολύσεις, είναι υπόθεση κάθε συναδέλφου, είναι υπόθεση όλου του κλάδου.
Σήμερα είναι δύο συνάδελφοι στο βιβλιοπωλείο Πατάκη, αύριο μπορεί να είναι ο καθένας μας.Γνωρίζουμε καλά πως ο χώρος του βιβλίου αποφέρει τεράστια κέρδη στους εκδότες και τους βιβλιοπώλες, όχι όμως και σε όλους εμάς που εργαζόμαστε στην παραγωγή και τη διακίνησή του.
Όπως και αλλού, έτσι και σ’ αυτόν το χώρο, υπάρχουν υπερωρίες, απασχολήσιμοι, stage, ελαστικά ωράρια, εντατικοποιημένη εργασία, παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, αυθαιρεσίες κ.ά. Για όλα αυτά, ήρθε μια μεγάλη κατάκτηση στον κλάδο, η κλαδική σύμβαση εργασίας, να προασπίσει στοιχειωδώς καταρχήν τα εργασιακά μας δικαιώματα, αλλά και να συσπειρώσει εμάς τους εργαζόμενους που είμαστε εκτεθειμένοι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Μπορεί να μην έχουμε καταφέρει το άπαν, αλλά αυτό είναι στο χέρι όλων μας. Ας θυμόμαστε όμως όλοι, ότι σήμερα πληρωνόμαστε με βάση την συλλογική σύμβαση που κατέκτησε ο σύλλογος. Ότι στην έρημο του εργασιακού μεσαίωνα, ο κλάδος μας μέσω της συλλογικής σύμβασης έχει κερδίσει και οικονομικά και θεσμικά αιτήματα. Ότι η στάση μας, η μαχητική υπεράσπιση κάθε συναδέλφου, οι διεκδικήσεις μας, ενοχλούν αλλά και φοβίζουν τους εργοδότες μας.
Γι΄ αυτό, από την πρώτη στιγμή βρήκαμε απέναντί μας τους εργοδότες. Και πρώτο απ’ όλους τον κύριο Πατάκη, ο οποίος με την εργοδοτική «Ένωση Εκδοτών Βιβλίου Ελλάδος», έχοντας ως πρόσχημα το άρθρο για το εκπτωτικό βιβλιάριο, έκανε δικαστική προσφυγή, με προφανή στόχο να βγάλουν άκυρη την κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας που είχε υπογράψει ο σύλλογος.
«Επαναστατική γυμναστική» ή υποχρέωση και δικαίωμα του κλάδου και των εργαζόμενων οι κινητοποιήσεις;Ο Σύλλογος, εξαντλώντας κάθε περιθώριο συνεννόησης (με επανειλημμένα τηλέφωνα και προσπάθειες συνάντησης με τη διοίκηση της εταιρείας που απορρίφθηκαν όλες κατηγορηματικά από τον κ. Πατάκη), ξεκίνησε σειρά διαμαρτυριών έξω από το βιβλιοπωλείο της Ακαδημίας. Ο σύλλογός μας έχει μεγάλη εμπειρία και έχει δώσει πολλές φορές τη μάχη ενάντια σε απολύσεις συναδέλφων. Η συγκεκριμένη μορφή του αγώνα είναι η πιο αποτελεσματική. Έχει φέρει τη νίκη για μια σειρά από συναδέλφους και γι΄ αυτό επιλέγουμε αυτή την πρακτική.
Έτσι επαναπροσλήφθηκαν φέτος οι απολυμένοι στην Πρωτοπορία, έτσι ανακλήθηκαν παλιότερα οι απολύσεις στο Σαββάλα, έτσι αγωνιστήκαμε για πολλά χρόνια. Βρίσκει την συγκινητική και πολύτιμη συμπαράσταση από την μεγάλη πλειοψηφία των πελατών που δεν μπαίνουν στο μαγαζί και υπογράφουν το κείμενο συμπαράστασης στον αγώνα μας. Βρίσκει την αλληλεγγύη και συμπαράσταση από δεκάδες εργατικά σωματεία, συλλογικότητες και εργαζόμενους από πολλούς κλάδους.
Προφανώς ο κ. Πατάκης θα προτιμούσε ένα υποταγμένο σωματείο που θα εξαντλούσε τη διαμαρτυρία του σε ένα τηλέφωνο ή μια επιστολή διαμαρτυρίας, και θα έβγαζε «την υποχρέωση» λέγοντας ότι «τι να κάνουμε, έτσι είναι η κατάσταση, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο». Οι εργαζόμενοι του Πατάκη και του κλάδου μας όμως δεν πιστεύουμε ότι θα ήθελαν έναν τέτοιο σύλλογο!
Πολλά χρόνια τώρα, υπερασπίζουμε το δικαίωμα ΚΑΘΕ συναδέλφου ανεξαιρέτως όπως έχουμε υποχρέωση. Απέναντι σε ΚΑΘΕ εργοδότη του κλάδου, όπως και να λέγεται, όσο μεγάλος ή μικρός κι αν είναι. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε χωρίς καμία υποχώρηση ή εξαίρεση!
«Μαστίγιο» και καρότο: Η γνωστή πρακτική των εργοδοτών για να μας διασπάσουν και να «δικαιολογήσουν» την αυθαιρεσία τους.Οι κινητοποιήσεις μας έκαναν τον κύριο Πατάκη να σπεύσει να στείλει στους εργαζόμενους του Πατάκη τρισέλιδη επιστολή και να διοργανώσει συγκέντρωση κάποιων επιλεγμένων υπαλλήλων για να δικαιολογήσει τις αυθαιρεσίες και να απαντήσει στην κατάσταση που ο ίδιος δημιούργησε. Με την επιστολή αυτή προσπαθεί να πείσει για το δίκιο της εταιρείας και το αναγκαίο των δύο απολύσεων. Αφήνει έμμεσες απειλές για νέες απολύσεις, τονίζοντας συνέχεια ότι το βιβλιοπωλείο της Ακαδημίας δεν πάει καλά.
Εξαπολύει απαράδεκτες απειλές κατά της συνδικαλιστικής δράσης και ειρωνεύεται εργαζόμενους και σωματείο. Προσπαθεί να διασπάσει τους εργαζόμενους καλώντας τους να «σώσουν» μαζί με την εργοδοσία την επιχείρηση!
«Οι ενέργειες του Συλλόγου είναι στα όρια της νομιμότητας»!!! Έτσι μας λέει ο κ. Πατάκης. Είναι ακραίο γι΄ αυτόν οι συνάδελφοι και το κλαδικό σωματείο τους να προασπίζουν το δικαίωμα των απολυμένων στη δουλειά, είναι απαράδεκτο να περιορίζονται τα κέρδη του.
Όμως στη δική του στάση δεν βλέπει τίποτα ακραίο ούτε απαράδεκτο. Είναι όμως αυτός που έκλεισε προκλητικά το τηλέφωνο σε εκλεγμένο μέλος του Συλλόγου, αρνήθηκε κατηγορηματικά να δεχτεί αντιπροσωπεία του, καθώς και αντιπροσωπεία εκπαιδευτικών που στηρίζουν τον αγώνα μας, στέλνοντας στην είσοδο των κεντρικών γραφείων τον υπεύθυνο πωλήσεων. Μπορεί ο κ. Πατάκης να αντιμετωπίζει τους εκπαιδευτικούς απλώς σαν πελάτες, οι ίδιοι όμως δηλώνουν πως έχουν λόγο για το αν οι εργασιακές συνθήκες στο χώρο του βιβλίου είναι αξιοπρεπείς ή όχι και θα είναι συμπαραστάτες στον αγώνα μας.
Επιτίθεται ενάντια στο Σύλλογό μας, χαρακτηρίζοντας τις διαμαρτυρίες μας «επαναστατική γυμναστική». Επιτίθεται σε εργαζόμενους- μέλη του Συλλόγου μέσα στον «ΠΑΤΑΚΗ». Προσπαθεί να βγάλει ψεύτη τον απολυμένο συνάδελφο αρνούμενος να παραδεχτεί την «επίδειξη ισχύος» και τους συγκαλυμμένους εκβιασμούς που εξαπέλυσε κατά την κατ΄ ιδίαν συνάντησή τους: «Είστε καμιάς ιδιαίτερης αξίας εσείς εκεί της Ακαδημίας; Έχουν φύγει τόσοι και κανένας δεν έχει δημιουργήσει πρόβλημα. Είσαι ο πρώτος». Έτσι αντιμετώπισε ο κύριος Πατάκης την αντίδραση του απολυμένου συναδέλφου.
Και ας ισχυρίζεται στην επιστολή του ότι μια τέτοια αντιμετώπιση «δεν συνάδει ούτε με τη συμπεριφορά του, ούτε με το εργασιακό πνεύμα της εταιρείας».Το «εργασιακό πνεύμα» της εταιρείας Πατάκης, όπως καλά ξέρουν οι εργαζόμενοι στην εταιρεία, όπως πολύ καλά γνωρίζει ο σύλλογός μας, είναι το κλίμα τρομοκρατίας, τα ελαστικά ωράρια, οι προσβολές που επικρατούν τόσο στα γραφεία όσο και στις αποθήκες και τους χώρους πώλησης.
Είναι το «εργασιακό πνεύμα» που επικρατεί σε όλους σχεδόν τους εργοδότες του κλάδου και γενικότερα. Γι΄ αυτό είναι μια υπόθεση που αφορά όλους τους εργαζομένους στην εταιρεία αλλά και όλου του κλάδου, αφού τέτοια φαινόμενα τείνουν να γίνουν καθημερινότητα στους χώρους δουλειάς, με άμεσο αποδέκτη τους εργαζόμενους τους οποίους και προσπαθούν να διασπάσουν.
Χώρια στα κέρδη, μαζί στις ζημιές; Να πάρουμε όλοι θέση: τα συμφέροντά μας ΔΕΝ είναι κοινά με αυτά των εργοδοτών μας! Παλεύουμε για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας!Στο meeting που κάλεσε ο κ. Πατάκης την προηγούμενη εβδομάδα, με τη συμμετοχή μόλις 50 εργαζόμενων, -και από το βιβλιοπωλείο μόλις 5 - όταν η εταιρεία έχει συνολικά 140 εργαζομένους- ο μονόλογος του εργοδότη αναλώθηκε σε επιθέσεις ενάντια στις κινητοποιήσεις και το σύλλογό μας και κυρίως σε αναφορές για ζημιές και προβλήματα της εταιρείας.
Αποκορύφωμα η έμμεση απειλή για ενδεχόμενο κλείσιμο του καταστήματος της Ακαδημίας. «Και εγώ από φτωχός ξεκίνησα», είπε ο κύριος Πατάκης στο meeting. Αν ήταν σκηνή από ασπρόμαυρη ελληνική ταινία, μπορεί και να κλαίγαμε από συγκίνηση.Όλοι γνωρίζουν ότι ο Πατάκης είναι μια από τις μεγαλύτερες εκδοτικές επιχειρήσεις της χώρας, μια κερδοφόρα επιχείρηση.Ο μονόλογός του έκλεισε ζητώντας από τους εργαζόμενους να πάρουν θέση.
Τι θέση θα μπορούσαν να πάρουν; Να λύσουν τα ενδεχόμενα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας Πατάκη και να λειτουργήσουν για άλλη μια φορά ως «διορθωτές» της διαχείρισης της εταιρείας; Να συνυπογράψουν τις κατηγορίες και τις προσβολές για την προσωπικότητα και τη δουλειά των δύο συναδέλφων;
Η απάντηση είναι προφανής. Να φοβηθούν και να κλειστούν ο καθένας στο μικρόκοσμο των ψιθύρων και των υπονοούμενων. Οι εργαζόμενοι όμως έχουν φωνή, έχουν δικαιώματα, τα οποία είναι πέρα και πάνω από φτηνές διασπαστικές τακτικές και η φωνή αυτή γίνεται δυνατή όταν ξέρει ο κάθε εργαζόμενος ότι δεν είναι μόνος του.
ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΟΤΗΤΑ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Αυτή είναι η απάντηση. Έτσι μπορούμε να νικήσουμε, μπορούμε να αναγκάσουμε την εργοδοσία να πάρει πίσω τις απολύσεις. Στο πλευρό μας είναι δεκάδες σωματεία και σύλλογοι εκπαιδευτικών, εκατοντάδες εργαζόμενοι που συμπαραστέκονται ενεργητικά στον αγώνα μας.
Ο αγώνας είναι μονόδρομος, όταν βάλλεται το δικαίωμα στη δουλειά και η αξιοπρέπειά μας.
Και ο αγώνας αυτός είναι δίκαιος.Ζητάμε την άμεση επαναπρόσληψη των συναδέλφων στο βιβλιοπωλείο Πατάκη.ΤΩΡΑ, όλος ο κλάδος σε δυναμική κινητοποίηση για να μπει φραγμός στο αίσχος των απολύσεων.·
Πέμπτη 27/11/2008, 8.30 μ.μ. έκτακτη γενική συνέλευση του Συλλόγου για αποφάσεις δυναμικής δράσης·
Κάθε Τρίτη στις 5.00 και κάθε Σάββατο στις 11.00 συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το βιβλιοπωλείο Πατάκη (Ακαδημίας 65)
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣΛΟΝΤΟΥ 6, ΕΞΑΡΧΕΙΑ τηλ.: 210–3820537, e-mail: sylyp_vivliou@yahoo.grTο μέιλ που μπορείτε να στέλενετε διαμαρτυρία είναι: gengra@patakis.gr (ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΑΤΑΚΗ)
0 σχόλια

26/11/08

Που πήγε το λιγότερο κράτος?

Τα τελευταία χρόνια σοσιαλιστές και φιλελεύθεροι επίδοξοι κυβερνήτες και διαχειριστές μας είχαν πρήξει τα μυαλά για την κακοδαιμονία του κράτους στην οικονομία,που δυσκολεύουν τους νόμους της αγοράς κ.α Το σύνθημα για “λιγότερο κράτος” είχε γίνει της μόδας για πολλά χρόνια. Οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονταν, αλλά ποτέ δεν ήταν αρκετές, χρειαζόταν ακόμα λιγότερο κράτος, ακόμα περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις παντού και σε όλα.
Και ξαφνικά η οικονομική κρίση τους έσπασε τον ιδεολογικό τσαμπουκά (που είναι τώρα οι νεοφιλελεύθεροι αντικρατιστές ;)Κρυφτήκανε, αλλά βγήκαν οι άλλοι. Τώρα θέλουνε περισσότερο κράτος. Όχι βέβαια για να βάλει φρένο στις απολύσεις, στην ακρίβεια, στα αμύθητα κέρδη αυτών που τα μάζευαν και με το λιγότερο και θα τα μαζεύουν και με το περισσότερο κράτος.
Ποιοι είναι οι πρώτοι και καλύτεροι από αυτούς τους μαζώχτρες ; H απάντηση βγαίνει αυθόρμητα, πριν καν σκεφθείς : ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Αν σκεφθείς και λίγο στο επιστημονικότερο, το χρηματιστηριακό κεφάλαιο.
Και όμως, η κυβερνητική συνταγή άμεσης αντιμετώπισης της κρίσης, το νέο εθνικό μας θέμα είναι : ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ 28δις. ΕΥΡΩ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ.Γιατί μερικές κάνουν και τις δύσκολες.

22/11/08

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ


Δελτίο Τύπου

Ο αγώνας συνεχίζεται



Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Ήταν μια συγκλονιστική μάχη. Ήταν ένας αγώνας μέσα και έξω από τις φυλακές.

Ήταν ένα μάθημα αγώνα και αξιοπρέπειας. Χιλιάδες άνθρωποι μέσα στις φυλακές όρθωσαν το ανάστημά τους και διεκδίκησαν τα αυτονόητα: σεβασμό, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, εξανθρωπισμό ενός συστήματος που βασίζεται στη βία, το φόβο, την καταστολή. Και οι κρατούμενοι κέρδισαν την κοινωνία, έστειλαν μήνυμα ότι ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν γίνεται.


Δώσαμε όλοι και όλες μαζί μια μεγάλη μάχη.

Οι κρατούμενοι\ες, το κίνημα αλληλεγγύης, οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες.

Ήταν ένας όμορφος αγώνας. Και αυτός ο αγώνας δημιούργησε ρωγμές. Τα ψηλά τους τείχη, τα συρματοπλέγματα, οι βαρειές σιδερένιες πόρτες, δεν μπόρεσαν να κρύψουν τις φωνές των χωρίς φωνή, δεν μπόρεσαν να φυλακίσουν την οργή και την απελπισία.Το υπουργείο Δικαιοσύνης, κάτω από την πίεση του κινήματος, αναγκάστηκε να κάνει υποχωρήσεις. Ωστόσο, οι κρατούμενοι/ες δεν σταματούν. Το κίνημα αλληλεγγύης δεν σταματά. Θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, με την ίδια συνέπεια, με την ίδια αποφασιστικότητα, με τον ίδιο ενθουσιασμό. Όπως τότε, που η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, έκανε τα πρώτα της βήματα. Για να μην υπάρξουν ποτέ 15χρονοι Ματιέα που να χάνουν τη ζωή τους μέσα στην «τρέλα» και την βαρβαρότητα της φυλακής. Το πρώτο βήμα έγινε. Έχουμε να κάνουμε πολλά περισσότερα. Οι ανθρωποφύλακες δεν μπορούν, πλέον, να δρουν ανενόχλητοι.


Θα συνεχίσουμε μέχρι να πάψει να βασιλεύει η αδικία μέσα στις φυλακές.

Θα συνεχίσουμε μέχρι και ο τελευταίος κρατούμενος να έχει κατοχυρώσει τα δικαιώματά του. Θα συνεχίσουμε μέχρι να καταργηθούν ολοκληρωτικά τα 4/5, μέχρι οι άδειες να είναι μια πραγματικότητα, χωρίς να μπαίνουν εμπόδια. Θα συνεχίσουμε μέχρι να καταργηθεί το αίσχος των φυλακών ανηλίκων, μέχρι οι δικαστές να σταματήσουν να μοιράζουν χρόνια σαν στραγάλια. Θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και να παλεύουμε για μια κοινωνία που οι φυλακές θα είναι ένα μακρινό και σκοτεινό παρελθόν.


Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων χαιρετίζει τους χιλιάδες αλληλέγγυους και αλληλέγγυες, τα αδέλφια μας μέσα στις φυλακές, όλες τις κινήσεις και ομάδες που μέσα από διαφορετικούς δρόμους συμπαραστάθηκαν στον αγώνα των κρατουμένων, τις οικογένειες και τους συγγενείς τους, οι οποίοι βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις συνεχείς διακρίσεις.

Μόνο αυτή την υπόσχεση δίνουμε.

Θα συνεχίσουμε γιατί το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ΄ όλα τα κελιά.


Για περισσότερες πληροφορίες

Αννίτα Μιχαηλίδου 6946391657

Πάνος Λάμπρου 6944 361139

Ιωάννα Δρόσου 6936514299

11/11/08

ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ

Αλληλεγγύη στον αγώνα των φυλακισμένων,ετσι κι αλλιώς φυλακή δεν είναι τα golden boys και οι καλόγεροι real estate,είναι οι φτωχοί που πρέπει να καταδικαστούν για να μένουν τα δικά τους παιδιά ατιμώρητα.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΟΙ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ


ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ