ΝΙΚΟΣ ΠΛΟΥΜΠΙΔΗΣ-Ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΗΡΩΑΣ

Στις 14 Αυγούστου 1954, στις 5.25 τα χαράματα, στη θέση Αγία Μαρίνα στο Δαφνί, όλα ήταν έτοιμα για μια εκτέλεση. Ο μελλοθάνατος δεν ήταν άλλος από τον Νίκο Πλουμπίδη, μέλος της ΚΕ του παράνομου, από το μετεμφυλιοπολεμικό αντιδραστικό καθεστώς, ΚΚΕ. Οι εφημερίδες της εποχής την ίδια μέρα θα γράψουν: «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του».
Στην κυβέρνηση βρισκόταν ο «Ελληνικός Συναγερμός», η «Δεξιά», του Παπάγου. Βεβαίως δύο χρόνια πριν, το Μάρτη του 1952, από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος δολοφονήθηκαν ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του. Τότε στην κυβέρνηση βρισκόταν το «Κέντρο», η άλλη «Δεξιά» με επικεφαλής τον Πλαστήρα.
Ο Νίκος Πλουμπίδης πιάστηκε στις 25 Νοέμβρη του 1952 κι έμεινε στη φυλακή ως την έναρξη της δίκης στις 24 Ιούλη 1953, ημέρα Παρασκευή. Μαζί του δίκαζαν ερήμην και τους Ν. Ζαχαριάδη, Γ. Ιωαννίδη, Β. Μπαρτζιώτα, Μ. Πορφυρογένη, Π. Ρούσο, Λ. Στρίγγο, Μ. Βλαντά, Γ. Βοντίτσιο - Γούσια κ.ά. Βασική κατηγορία του καθεστώτος εναντίον τους ήταν η «παραβίαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπίας. Ενα καθεστώς που είχε ως βασικότερο στήριγμά του τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, δίκαζε για κατασκοπία τους κομμουνιστές, τους πρωτοπόρους του απελευθερωτικού αγώνα.
Η δίκη ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα 3 Αυγούστου του 1953 με την έκδοση της απόφασης. Ο Πλουμπίδης και η καθοδήγηση του ΚΚΕ καταδικάστηκαν δυο φορές σε θάνατο. Ο Πλουμπίδης αντιμετώπισε την υπόθεση με πίστη στο Κόμμα, έως την τελευταία στιγμή, προκαλώντας το σεβασμό ακόμη και των αντιπάλων του. Εδωσε τη μάχη της υπεράσπισης του Κόμματος και του εαυτού του σαν κομμουνιστή - λαϊκού αγωνιστή, στέλνοντας στο καθεστώς το σαφέστατο μήνυμα, να μην περιμένει τίποτα απ' αυτόν. «Εγώ, είπε, θα υποστηρίξω εκείνο που πιστεύω, ανεξαρτήτως της ποινής που θα μου επιβληθή» (Βλέπε: «Προοδευτική Αλλαγή», 26/7/53). Και το απέδειξε με την απολογία του στην οποία θα πει μεταξύ άλλων: «Η υπόθεσις που δικάζετε, δεν είναι υπόθεσις κοινή. Δεν είναι υπόθεσις κατασκοπίας, αλλά είναι υπόθεσις πολιτική. Είναι υπόθεσις ιδεολογική. Δε δικάζετε τον Πλουμπίδη σαν δράστη του άλφα ή του βήτα εγκλήματος, αλλά τον δικάζετε σαν κομμουνιστή ηγέτη».

Π.Α.ΜΕ.-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ για εκδήλωση αλληλεγγύης και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων στην WIND που διεκδικούν: ανάκληση των απολύσεων, την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και την υπογραφή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης εργασίας έφθασαν τα παρακάτω μηνύματα:
1) από την Γενική Ένωση Εργαζομένων Παλαιστίνης
General Union of Palestinian Workers
Haider Ibrahim (Γενικός Γραμματέας)
Εκ μέρους των μελών της Γραμματείας και όλων των εργαζομένων της Παλαιστίνης εκφράζουμε την αλληλεγγύη και την στήριξη μας στον δίκαιο αγώνα του Σωματείου Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής και των εργαζομένων στην εταιρία WIND που παλεύουν ενάντια στις απολύσεις και στην καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων.
2) την CGTP – INTERSINDICAL (Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων Πορτογαλίας
Αγαπητοί συνάδελφοι από το ΠΑΜΕ
Εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στα 2 μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής που απολύθηκαν και σε όλους τους εργαζόμενους της WIND.
Αγαπητοί φίλοι εκ μέρους της CGTP- IN και της εργατικής τάξης της Πορτογαλίας σας ευχόμαστε επιτυχία στον αγώνα σας και στις απαιτήσεις σας.
Θερμούς χαιρετισμούς
3) από την Οργάνωση FENASOL – Λίβανο:
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Εκ μέρους της FENASOL (μέλος της ΠΣΟ), στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματα και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων της εταιρίας WIND και σ’ όλους τους αγώνες που οργανώνεται για όφελος των εργαζομένων.
Ο Γενικός Γραμματέας της FENASOL
Castro Abdalla
Γραφείο Εξωτερικών Θεμάτων
Gassan Hijjazi

ΟΛΑ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥΡΗ ΕΧΟΥΝ

Τα στοιχεία προέρχονται από την εφημερίδα "ΠΑΡΟΝ".

Εμείς απλά μερικές απαντήσεις χρειαζόμαστε.....

Αληθεύει κύριε Γιάννη Παναγόπουλε, Πρόεδρε της ΓΣΕΕ, ότι:

-Είστε εργαζόμενος στην Εθνική Τράπεζα με θέση Διευθυντή;
-Είστε μέλος της Διοίκησης της Εθνικής; (διορισμένο ή εκλεγμένο;)
-Eισπράττετε μόνο από την θέση στην Διοίκηση της Εθνικής το ποσό των 76.624 Ευρώ!(τον χρόνο;)
-Είστε και μέλος στην Διοίκηση της ΔΕΗ; (διορισμένο ή εκλεγμένο;)
-Πόσα εισπράττετε από την παραπάνω θέση;
-Σε πόσες άλλες θέσεις είστε διορισμένος ή εκλεγμένος; Και ποιές είναι οι απολαβές σας;
-Στη συνεδρίαση του ΔΣ της Εθνικής στην οποία συμμετέχετε, αποφασίστηκε να παραταθούν έναν χρόνο πριν λήξουν οι συμβάσεις των γενικών διευθυντών μέχρι το 2012.Συναινέσατε; Και αν ναι γιατί; Τι υπαγόρευσε την αναγκαιότητα της πρώιμης και βιαστικής ανανέωσης των συμβάσεων;
-Αληθεύει ότι αν θελήσει κάποιος να ακυρώσει την σύμβαση των Διευθυντικών στελεχών αυτών θα πρέπει να καταβάλλει η Τράπεζα το ποσό των 600.000 ευρώ στον καθένα;
-Είστε κι εσείς ένας από αυτούς τους, περί ού ο λόγος, Διευθυντές;
-Αλήθεια, επειδή είστε και μέλος κόμματος και μάλιστα μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ποιά είναι η πολιτική άποψή σας για την παρακάτω πρόταση;
-Τα στελέχη πρέπει να κάνουν δύο κατ' ανώτερο συνεχόμενες (πλήρεις) θητείες σε όλα τα νομοθετικά και εκτελεστικά αξιώματα, αλλά ακόμη και στον συνδικαλισμό αλλά και στο κόμμα
http://anergoidimosiografoi.blogspot.com/

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΙΩΝ

''Σύντροφοι των Διεθνών Ταξιαρχιών. Λόγοι πολιτικοί, αίτια κρατικά, το συμφέρον αυτής της ίδιας της υπόθεσης για την οποία χύσατε το αίμα σας με απεριόριστη γενναιοδωρία, σας στέλνουν τώρα πίσω, μερικούς από σας, στην πατρίδα σας, άλλους σε αναγκαστική εξορία. Μπορείτε να φύγετε περήφανοι. Είσαστε η ιστορία. Γίνατε πρόσωπα μυθικά. Είσαστε το ηρωικό παράδειγμα της σταθερότητας και της διεθνούς απήχησης της Δημοκρατίας. Δεν θα σας ξεχάσουμε και όταν βγάλει φύλλο και πάλι το δένδρο της ελιάς, το δένδρο της ειρήνης, και αυτά μπλεχτούν με τα φύλλα της δάφνης για τη νίκη της Ισπανικής Δημοκρατίας, ελάτε πάλι πίσω''!!!

ΠΑΣΙΟΝΑΡΙΑ,αποχαιρετώντας τους αγωνιστές των ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΙΩΝ.

Τον Δεκέμβριο του 1936, η Κομιντέρν αποφάσισε τη σύσταση τμημάτων εθελοντών, κομμουνιστών και μη, οι οποίοι θα πολεμούσαν εναντίον των δυνάμεων του Φράνκο, και τα οποία έμειναν γνωστά ως «Διεθνείς Ταξιαρχίες». Στα τρία χρόνια, που διήρκεσε ο πόλεμος, 50.000 άνθρωποι από 55 χώρες, όλων των κοινωνικών στρωμάτων, αγωνίστηκαν για την ελευθερία. Δέκα χιλιάδες από αυτούς δεν επέστρεψαν ποτέ.

H πρώτη συμπαγής ομάδα ελλήνων αγωνιστών έφθασε στην πόλη Αλμπαθέτε, η οποία ήταν το κέντρο υποδοχής και εκπαίδευσης των Διεθνών Ταξιαρχιών, τον Οκτώβριο του 1936, και εντάχθηκε στον «Βαλκανικό λόχο» του τάγματος «Ντιμιτρόφ» της 11ης Διεθνούς Ταξιαρχίας. Πάντως αρκετοί Ελληνες βρίσκονταν ήδη εκεί, διάσπαρτοι σε διάφορες άλλες μονάδες. Στα μέσα του 1937 συγκροτήθηκε ο ελληνικός λόχος, ο οποίος ονομάστηκε για λίγο «Νίκος Ζαχαριάδης» και αργότερα «Ρήγας Φερραίος», με διοικητή τον Γιάννη Παντελιά και πολιτικό επίτροπο το Δημήτρης Σακαρέλο, δραπέτη των φυλακών της Αίγινας.
Οι Έλληνες εθελοντές των Διεθνών Ταξιαρχιών αριθμούσαν γύρω στα 300-400 άτομα, Στην πλειοψηφία τους αποτελούντο από τρεις κατηγορίες: τους Έλληνες του εσωτερικού (κυρίως ναυτεργάτες, οι οποίοι αποτελούσαν και το 50% του συνόλου των εθελοντών), τους Έλληνες του εξωτερικού, (κυρίως από Αμερική, Γαλλία και Αγγλία) και τους Κύπριους.

Η πρώτη ομάδα των εθελοντών έφτασε στην Ισπανία το 1936 και ενσωματώθηκε στον Βαλκανικό Λόχο που αποτελείτο από Γιουγκοσλάβους. Ωστόσο υπήρχαν και αρκετοί οι οποίοι ενσωματώθηκαν σκόρπιοι σε άλλους λόχους, ανάλογα με την χώρα προέλευσής τους (πχ οι Έλληνες εξ Αμερικής υπηρέτησαν στο τάγμα «Αβραάμ Λίνκολν», ενώ εκείνοι από την Αγγλία έμειναν στο αγγλικό).
Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε η Ναυτεργατική Ενωση Ελλάδας με έδρα της εκείνη την εποχή τη Μασσαλία, λειτουργώντας ως συντονιστικό κέντρο που εξασφάλιζε τη μεταφορά ανθρώπινου δυναμικού και προπαγανδιστικού υλικού σε ολόκληρη την υφήλιο. Η συνεισφορά της δεν εξαντλείται μόνο στην παρουσία δεκάδων Ελλήνων ναυτεργατών στο μέτωπο, αλλά και στη δράση της στα πλοία, όπου τα πληρώματα σε πολλές περιπτώσεις εμπόδισαν την αποστολή υλικού προς τους φαλαγγίτες του Φράνκο.

Μεγάλη ομάδα των Ελλήνων εθελοντών προερχόταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες, από τις τάξεις της ελληνοαμερικανικής κομμουνιστικής κίνησης του μεσοπολέμου,καθώς και από την Αγγλία από την οποία προήλθε ένα σημαντικό τμήμα εθελοντών κυρίως Κυπριακής καταγωγής.

Το 1938 είχαμε μεγάλη αύξηση των Ελλήνων και Κυπρίων εθελοντών που πήγαν στην Ισπανία. Aποτέλεσμα ήταν η δημιουργία και ενός δεύτερου Ελληνικού Λόχου, αυτή την φορά χωρίς όνομα, που ανήκε στην 129η Διεθνή Ταξιαρχία. Διοικητής αυτού του 2ου Ελληνικού λόχου ήταν ο Κυπριος Μιχάλης Οικονομίδης. Μετά απο λίγο καιρό στάλθηκε στο μέτωπο της Αραγωνίας όπου βρήκε τον λόχο “Ρήγα Φεραίο” και πόλεμησαν μαζί απέναντι στους Φασίστες.

Η τελευταία μάχη που συμμετείχαν Ελληνες ήταν η μάχη του Έβρου. Μετ΄απο εκεί όσοι Έλληνες δεν σκοτώθηκαν στα πεδία των μαχών αναγκάστηκαν να πάνε στην Καταλωνία. Όλοι οι εθελοντές αναγκάστηκαν να φύγουν απο την Ισπανία, αφού οι Διεθνείς Ταξιαρχίες θα έπαυαν να πολεμούν στο πλευρό των Δημοκρατικών. Οι περισσότεροι γυρίσαν στις πατρίδες τους, όμως στην Ελλάδα λόγω της δικτατορίσς του Μεταξά ήταν δύσκολη η επιστροφή. Έτσι οι περισσότεροι πήγαν στην Γαλλία οπού αργότερα θα πολεμούσαν πάλι απένατι στους Φασίστες, αυτή την φορά με το μέρος της Γαλλικής Αντίστασης.

Να σημειώσουμε επίσης ότι τα πρώτα μέλη των Διεθνών Ταξιαρχιών ήταν οι Γερμανοί πολιτικοί εξόριστοι συνδικαλιστές του Εργατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (Sozialistische Arbeiterpartei Deutschland) με πολιτικό αρχηγό τον μετέπειτα καγκελάριο Βίλλυ Μπράντ.

Επίσης στην Ισπανία πολέμησε ο ιστορικός ηγέτης του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαιωάννου. Ο Παπαϊωάννου ήταν από τους πρώτους εθελοντές και πολέμησε στη μάχη της Αντιούχα, όπου και τραυματίστηκε σοβαρά.

Τα μηνύματα του αγώνα των ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΙΩΝ παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα μέχρι σήμερα. η μόνη επιλογή απέναντι στο φασισμό είναι ο ασυμβίβαστος και ανειρήνευτος αγώνας για να μπορέσουμε να κτίσουμε το δικό μας αύριο. Η διεθνιστικής αλληλεγγύης είναι πάντα επίκαιρη το «NO PASARAN» πρέπει να ξανακουστεί σε όλες τις γλώσσες του κόσμου πιο μαζικά και πιο δυνατά από ποτέ!