29/9/09


Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΨΑΡΙΑΝΟΥ

Για να μπορούμε να ελπίζουμε σε αυτές τις περίφημες καλύτερες μέρες, είναι απαραίτητο να συγκροτηθεί μια αριστερή δύναμη που να αποτελέσει μοχλό πίεσης ώστε να καταφέρουμε τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται η Ελλάδα. Απέναντι στις λογικές και στην πολιτική της διαχείρισης της εξουσίας που έχει η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, όπως ως τώρα έχει φανεί.
Κόντρα στην τσιγκολελέτα του δικομματισμού, του ΠαπανδρεοΚαραμανλισμού, των μπλε και πράσινων κόκκων του δήθεν απορρυπαντικού που δεν διαλύει λεκέδες αλλά φτιάχνει καινούριους, όπως διαπλοκή και διαφθορά, βατοπέδια και Ζήμενς ή Μίζνες, ρεσάλτα στο χρηματιστήριο, κατασπατάληση του δημόσιου πλούτου, καταστροφή του περιβάλλοντος και καρβουνιασμένα δάση, αυθαιρετουπόλεις και αυθαιρεσίες. Εξόντωση των ανθρώπων της εργασίας, εξαθλίωση του συστήματος υγείας, εμπορευματοποίηση της παιδείας και όλων των δημόσιων αγαθών.
Αυτή η Αριστερά πρέπει να είναι ελεύθερη και δημοκρατική, επαναστατική και μεταρρυθμιστική και σύγχρονη και ευρωπαϊκή και αποτελεσματική. Σε αυτόν το δρόμο είμαστε και αν δεν είχαν γίνει τόσα λάθη και παραλείψεις τον τελευταίο χρόνο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι ο κορμός αυτής της αριστεράς και να καταγράφει ήδη διψήφια εκλογικά ποσοστά. Ελπίζουμε ότι παρά την αστοχία και την ατολμία, η ευκαιρία δεν έχει χαθεί. Θα συνδιαμορφώσουμε μαζί και με όλους τους ανένταχτους αριστερούς τον χώρο για να αναπτυχθεί αυτή η αριστερά. Πολεμώντας τη δεξιά λογική «πρώτα το κέρδος και τελευταίος ο άνθρωπος», πολεμώντας τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία της γνωστής σοσιαλδημοκρατίας των λαμόγιων, απαντώντας με πράξεις στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Από τη μεταπολίτευση έως σήμερα μετράμε είκοσι χρόνια ΠΑΣΟΚ και δεκαπέντε Ν.Δ. Πριν τη χούντα ήταν οι γονείς τους, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ΕΡΕ και Ένωση Κέντρου, δηλαδή πάλι Παπανδρέου και Καραμανλής. Οι μισές έδρες της Βουλής θα έπρεπε να εμπίπτουν στον φόρο κληρονομιάς μιας και πάνε από πατέρα σε γιο και λοιπούς συγγενείς. Έλεος πια! Σε καμία χώρα του κόσμου δεν συμβαίνει αυτό, ούτε στους φύλαρχους της Αφρικής. Νομίζει κανείς ότι ο δικομματισμός και η οικογενειοκρατία που μας έφεραν σε αυτό το χάλι μπορούν να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη; Αν κάποιος το νομίζει ας τους ξαναψηφίσει. Ή τον έναν ή τον άλλον, δεν έχουν και μεγάλες διαφορές. Ή Κώστας θα είναι ο πρωθυπουργός ή Γιώργος, όπως και οι βασιλιάδες, Κωνσταντίνοι και Γεώργιοι ήταν. Θέλουμε να βγούμε από το παραμύθι;
(Υ.Γ. Ένα κείμενο που κόπηκε από τον "προοδευτικό αστικό τύπο" χάριν της ελευθεροτυπίας και της ελεύθερης έκφρασης. Δύσκολα χρόνια...)

Η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ(μ-λ)
διοργανώνει την κεντρική προεκλογική της συγκέντρωση
την Τρίτη 29 Σεπτέμβρη, στις 7:00 το απόγευμα,
στην αίθουσα του Συλλόγου Υπαλλήλων Τράπεζας της Ελλάδας.
(Σίνα 16 & Ακαδημίας).

Θα μιλήσουν:

Γιώργος Κούτουλας

Γιάννα Αντωνιάδη

Δημήτρης Μπαμπίλης

28/9/09



27/9/09

Όλοι στις συγκεντρώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ




Δευτέρα 28/9 στις 7.30 μ.μ. στην Αθήνα-Ομόνοια,


Τρίτη 29/9 στις 7.30 μ.μ. Θεσσαλονίκη-Καμάρα.

Το δυναμικό της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς δίνει όλες τις δυνάμεις του στην τελική ευθεία της εκλογικής μάχης. Η πιο σκληρή και αποφασιστική ψήφος καταδίκης της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ είναι η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που παλεύει στην πράξη για τη συγκρότηση μιας μαχητικής εργατικής αντιπολίτευσης για την επόμενη μέρα, που θα αποκρούσει και θα ανατρέψει την επίθεση προς όφελος των εργαζομένων.

Είκοσι λόγοι για την υπερψήφιση των συνδυασμών του ΣΥΡΙΖΑ στις 4 Οκτωβρίου

1. Γιατί βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων. Στο πλευρό των πιο αδύναμων, των ανέργων, της γενιάς των 700 ευρώ.
2. Γιατί υπερασπίστηκε τα δημόσια αγαθά, τις κοινωνικές υπηρεσίες και το περιβάλλον από την εμπορευματοποίηση.
3. Γιατί οι πολίτες δεν έχουν περιμένουν τίποτα άλλο από τη Νέα Δημοκρατία, ούτε από το ΠΑΣΟΚ. Μόνο εύκολες υποσχέσεις που διαψεύδονται όταν έρθουν στην εξουσία.
4. Γιατί η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία είτε στο ΠΑΣΟΚ, είναι ψήφος για την διάλυση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων. Είναι ψήφος στα golden boys του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του ΟΟΣΑ, που απαιτούν να καθορίζουν την οικονομική και κοινωνική πολιτική της χώρας.
5. Γιατί δεν γίνεται να βγούμε από την κρίση ενισχύοντας αυτούς που την προκάλεσαν: τις ανεξέλεγκτες αγορές, τις Τράπεζες, το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματα που τους εκπροσωπούν.
6. Γιατί η κρίση αντιμετωπίζεται μόνο με νέες θέσεις εργασίας, προστασία από τις απολύσεις, στήριξη των χαμηλών εισοδημάτων, βοήθεια στις μικρές επιχειρήσεις, αύξηση των κοινωνικών δαπανών.
7. Γιατί η χώρα μας δεν αντέχει άλλο να ξοδεύει δισεκατομμύρια ευρώ για Ατλαντικούς εξοπλισμούς και μίζες, την ώρα που το κοινωνικό κράτος εγκαταλείπεται στην τύχη του.
8. Γιατί η δημόσια δωρεάν παιδεία και η δημόσια υγεία είναι δικαίωμα για όλους. Και αυτό το δικαίωμα πρέπει να το υπερασπιστούμε.
9. Γιατί το όνειρο των νέων παιδιών, δεν χωράει στην ανεργία, τα προγράμματα stage, την επισφάλεια, τη μαύρη εργασία, τις δουλειές του ποδαριού.
10. Γιατί η δημόσια διοίκηση δεν είναι φέουδο της εκάστοτε κυβέρνησης, ούτε εργαλείο κομματικών πελατειακών σχέσεων.
11. Γιατί οι κυβερνήσεις των δύο μεγάλων κομμάτων, μας κληροδότησαν το πιο άδικο φορολογικό σύστημα της Ευρώπης.
12. Γιατί οι δημόσιες επιχειρήσεις πρέπει να λειτουργούν με κριτήριο την κοινή ωφέλεια και όχι την κερδοσκοπία.
13. Γιατί οι αγρότες χρειάζονται στήριξη ώστε να μπορέσουν να δουλέψουν και να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
14. Γιατί τα δάση, οι ακτές, τα ποτάμια, ο φυσικός πλούτος της χώρας δεν είναι για εμπορική εκμετάλλευση. Ανήκουν σε όλους και πρέπει να προστατεύονται.
15. Γιατί οι άφθονες διακηρύξεις περιβαλλοντικής ευαισθησίας δεν αρκούν για να προστατεύουν το περιβάλλον. Χρειάζονται αγώνες. Και σύγκρουση με συγκεκριμένα συμφέροντα.
16. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που αντιστέκεται αποφασιστικά στην ξενοφοβία, τον ρατσισμό, τον ακροδεξιό λαϊκισμό.
17. Γιατί το μέλλον μας δεν είναι οι κάμερες, οι παρακολουθήσεις, τα υπερσύγχρονα και πανάκριβα όπλα της αστυνομίας. Είναι η δημοκρατία και ο σεβασμός στην ελευθερία και τα κοινωνικά δικαιώματα.
18. Γιατί η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ψήφος στον αγώνα των ανθρώπων για καλύτερη ζωή.
19. Γιατί κερδισμένοι είναι πάντα αυτοί που αντιστέκονται και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Και τα δικαιώματα ολόκληρης της κοινωνίας.
20. Γιατί ψηφίζοντας αριστερά, δεν νοιώθεις εξαπατημένος την επόμενη ημέρα. Και ανοίγεις ένα παράθυρο στην ελπίδα για μια καλύτερη και πιο δίκαιη κοινωνία.
Αθήνα: Την Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου, στις 7.30 μ.μ. στην Ομόνοια
Αθήνα: Την Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου, στις 7.30 μ.μ. στην Ομόνοια

24/9/09

ΕΤΣΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Στο μικρότερο τυπογραφείο με μία δίχρωμη 35χ50 βάση της ΣΣΕ 2009 που υπόγραψε το ΣΕΜΕΕ με τους βουλευτες ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ του ΚΚΕ ο βασικός μισθός + τα δώρα για έναν απλό τεχνίτη χωρίς προϋπηρεσία, χωρίς σπουδές, χωρίς κανένα δίπλωμα, χωρίς κανένα επίπεδο μόρφωσης, χωρίς να έχει επενδύσει ούτε ένα ευρώ στην εκπαίδευση του είναι 1616,46 ευρώ/μήνα+το ΙΚΑ του εργοδότη.
(53,29χ26=13850,54χ14=19397,5:
12=1616.46/μήνα).

«Στη διευκρινιστική ερώτηση στο dedate!!! που έκανε ο Σρόιτερ στην Παπαρήγα γιατί το ΚΚΕ δε δίνει στους υπαλλήλους του Κόμματος μισθό 1.400 ευρώ που προτείνει στην κυβέρνηση να θεσμοθετήσει, η Αλ. Παπαρήγα αντί να απαντήσει για τους εργαζόμενους των κομματικών επιχειρήσεων, απάντησε για τα κομματικά στελέχη: «Αυτός ο οποίος δουλεύει για το Κόμμα, πριν απ' όλα δεν κάνει επάγγελμα. Εθελοντικά στρατεύεσαι στο Κόμμα και δέχεσαι τους όρους του Κόμματος.Προκαλούν τους χιλιάδες εργαζόμενους
«Δύσπεπτη» η αλήθεια...
Στις κομματικές επιχειρήσεις –και ειδικά στην «Τυποεκδοτική» με τους εκατοντάδες εργάτες και εργαζόμενους– δεν εργάζονται μόνο κομματικά μέλη. Ούτε καν κυρίως κομματικά μέλη. Αυτούς αφορούσε η ερώτηση και γι’ αυτό η Παπαρήγα απάντησε… άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.
Τι να πει, ότι συμπεριφέρονται σαν στυγνοί καπιταλιστές, που προσπαθούν ν’ απομυζήσουν όση περισσότερη υπεραξία μπορούν;
Τι θα γινόταν αν τα μισθολόγια των επιχειρήσεών τους ξεκινούσαν από 1.400 ευρώ και κλιμακώνονταν ανάλογα προς τα πάνω;
Θα γινόταν ό,τι θα γινόταν και αν αυτή η διεκδίκηση καταχτιόνταν από τους εργαζόμενους. Δηλαδή, θα έβαζαν λιγότερα κέρδη στα κομματικά ταμεία. Γιατί δεν το κάνουν, λοιπόν;
Και μη μας πουν ότι αυτά τα πράγματα οι εργάτες πρέπει να τα καταχτούν μόνοι τους και όχι να τους χαρίζονται, γιατί έχουν φροντίσει ώστε στην «Τυποεκδοτική» να μην κουνιέται φύλλο.

Κίνημα Τυπογράφων Δύναμη αντίστασης, διεκδίκησης και πάλης

21/9/09


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://enosy.blogspot.com/ για την κομματική γραφειοκρατία της Αριστεράς

Η οργανωτική δομή των αριστερών κοινοβουλευτικών κομμάτων στη χώρα μας αποτελεί μια παρακμασμένη λειτουργία του παλιού συγκεντρωτικού – λενινιστικού μοντέλου. Η ιεραρχική δομή των μπολσεβίκων στη Ρωσία, των ΚΚ πριν από το Β πόλεμο, στην Ελλάδα τα χρόνια του μετεμφυλιακού κράτους είχε μια πρακτική βάση (όχι θεωρητικά ορθή) που στηριζόταν στις συνθήκες παρανομίας, είτε στις άμεσες επιχειρησιακές ανάγκες κομμάτων που επεδίωκαν την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων κλπ. Επίσης στηριζότανε στην γενική μορφωτική και στη συνεπακόλουθη πολιτική ανεπάρκεια. Μετά την μεταπολίτευση η ελληνική κοινοβουλευτική αριστερά, ενώ οι παραπάνω λόγοι εκλείπουν, μπαίνει στον πολιτικό στίβο με μια ηγεσία από τον εμφύλιο. Μια ηγεσία ζαλισμένη από τις σφαλιάρες της ήττας και εκπαιδευμένη στην εσωτερική πάλη των μηχανισμών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ιστορία της ελληνικής αριστεράς (από τα 31 στελέχη που στάλθηκαν στη Μόσχα στην προπολεμική κρίση του ΚΚΕ οι 29 εξαφανίστηκαν). Ο Ζαχαριάδης διορίστηκε από τη Μόσχα, ενώ έφυγε με πραξικόπημε από την ηγεσία του ΚΚΣΕ δίνοντας έτσι το «δαχτυλίδι» σε Κοληγιάννη, Φλωράκη κλπ. Ο Φλωράκης με τον Κύρκο θα εγκαταλείψουν (;) την πολιτική ζωή τη δεκαετία του 90, ενώ πραγματικός πόλεμος (συκοφαντία, διαγραφές, κατάλυση κάθε δημοκρατικής αρχής και διάφορα άλλα που λαμβάνουν χώρα) διεξάγεται απέναντι σ’ όσους έχουν το θάρρος της άλλης άποψης.
Μ’ έναν «παράξενο» τρόπο από τους διανοούμενους που κυριαρχούν στη μεταπολίτευση στο χώρο της αριστεράς κανείς δεν ανέρχεται στα σκαλιά των ηγετικών κλιμακίων. Το 1975 δεν εκλέχτηκε στην Κ.Ε. του ΚΚΕες ακόμη και ένας Πουλαντζάς γιατί δεν ήταν αρεστός στον Κύρκο. Ούτε ο Μπιτσάκης στο ΚΚΕ κλπ. Η ηγεσία έχει φτιάξει τους μηχανισμούς της και προάγει τους εκλεκτούς της, με μοναδικό σκοπό αυτό που κληρονόμησε από τη δεκαετία του ΄30 τον έλεγχο του κόμματος μέσω οποιουδήποτε άλλου τρόπου εκτός των δημοκρατικών διαδικασιών.
Σε δύο μεταπολιτευτικές στιγμές καταργούνται από το κόμμα οι οργανώσεις νεολαίας . Ο Ρήγας Φεραίος με την Β’ Πανελλαδική και η ΚΝΕ με το Γράψα το 89, όταν η αριστερά προσκυνάει το σύστημα που υποτίθεται ότι πολεμάει – είναι αλήθεια μέσα στην απίστευτη ιδεολογική θολούρα της κατάρρευσης- και φέρνει στην εξουσία το Μητσοτάκη.
Η 2η στιγμή είναι χαρακτηριστική για το πώς έχει διαμορφωθεί η γραφειοκρατία των κομμάτων της αριστεράς. Πολλά «επαγγελματικά στελέχη» (και όχι «επαγγελματίες επαναστάτες» όπως παλιά) του ΚΚΕ φαίνεται ότι συμφωνούν με τη λογική των διαφωνούντων. Όμως δεν κάνουν το βήμα γιατί απλά θα χάσουν τη δουλειά τους και μάλιστα σε μια ηλικία δύσκολη για επαγγελματική αποκατάσταση. Δεν θέλω να κατηγορήσω αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι, ούτε ήταν εποχή για ήρωες και η στάση τους είναι πολύ ανθρώπινη και φυσιολογική. Το ζήτημα που πρέπει να στηλιτεύσουμε εδώ είναι ότι τα επαγγελματικά στελέχη των κομμάτων της αριστεράς είναι δεμένα «χειροπόδαρα» με τις πολιτικές επιλογές της ηγεσίας τους.
Τη δεκαετία του 90 μπαίνει στον πολιτικό στίβο και ο Συνασπισμός, ένα κόμμα τάσεων. Η διαφορά είναι ότι οι τάσεις αντί να είναι εργαστήρια παραγωγής ιδεών, μετατρέπονται σε ιδιαίτερους κομματικούς μηχανισμούς που θέλουν να ελέγξουν το κόμμα. Κύρια χαρακτηριστικά τους είναι ότι το συμφέρον της μηχανής τίθεται πάνω από τα γενικά συμφέροντα της αριστεράς. Η αυστηρή ιεραρχική τους διάρθρωση, η δημιουργία επετηρίδων, η προβολή των στελεχών που ταυτίζονται απόλυτα με την τάση και ο αποκλεισμός των υπολοίπων.
Σταδιακά στη μεταπολίτευση οι παλιοί μπαρουτοκαπνισμένοι «σταλινικοί» αποσύρονται από τα κόμματα της αριστεράς και ανέρχονται στην ιεραρχία πρόσωπα που μεγάλωσαν μέσα στα γραφεία του ΚΚΕ και του ΚΚΕεσ. Στην αυλή του Κύρκου και του Φλωράκη. Ένα μεγάλο κομμάτι απ’ αυτούς που καθοδηγούν τα κόμματα της αριστεράς γίνονται επαγγελματικά στελέχη. Ο τρόπος ανόδου γνωστός : οι αρεστοί στην ηγεσία ή στην τάση. Πέρα από το χειροπόδαρο δέσιμο τους με την γραμμή του κόμματος, ή της τάσης τους χάνουν και την επαφή με την κοινωνία. Γίνονται στελέχη «εσωτερικού χώρου» μια που παύουν να έχουν σχέση με τους κοινωνικούς χώρους και τα κινήματα. Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο και η αιτία όπου άνθρωποι με σχετικές ικανότητες δεν είναι σε θέση να παράγουν σοβαρή πολιτική πρακτική μια που δεν έχουν καμία επαφή με το σφυγμό της κοινωνίας. Ο τρόπος που οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΝ εκτέλεσαν κυριολεκτικά τη μεγάλη ευκαιρία της αριστεράς που παρουσιάστηκε εξαιτίας την κρίσης του δικομματισμού, πέρα από τα ισχυρά σύνδρομα της φοβικής αυτοσυντήρησης τους απέναντι σε μια μεγάλη αριστερά έχει να κάνει και με την ασυλοποίησή τους στον Περισσό και στην Κουμουνδούρου.
Από μια άλλη μεριά ο καταμερισμός της εργασίας όπως ακριβώς στην καπιταλιστική επιχείρηση αναπαράγεται στο ΚΚΕ και στον ΣΥΝ, μοντέλο που εξάγουν και στα συνδικάτα. Η ηγεσία αποφασίζει τη γραμμή και η βάση έχει το ρόλο του αφισοκολλητή. Η περιφρόνηση της βάσης, η απουσία διαδικασιών για από τα κάτω διάλογο, η οργάνωση σε συνοικιακή κυρίως βάση και η χρησιμοποίηση των μελών είτε ως «αχθοφόρους»» της γραμμής (ΚΚΕ) ,είτε ως δυνάμει ψηφοφόρους των τάσεων (ΣΥΝ), καθηλώνει τα μέλη σε μια κατάσταση «πολιτικής αμορφίας» και αδυναμίας για την ανάληψη αυτόνομων πρωτοβουλιών και ευθυνών. Ακόμα κι όταν η ηγεσία του ΣΥΝ καταφέρνει να συντάξει μερικές γραμμές που περιέχουν κάποια καινοτομία (το περιβόητο πρόγραμμα των 400 σελίδων), αυτό παραμένει κολλαριστό στις βιβλιοθήκες των συνέδρων του Μαρτίου και σε όσους έδωσαν 10 ευρώ για να το αγοράσουν.
Είτε έβγαλε πρόγραμμα ο ΣΥΝ είτε όχι δεν είχε καμία σημασία, διότι απλούστατα δεν υπήρξε καμία συλλογική διαδικασία. Δυστυχώς την ίδια μέθοδο του από τα πάνω ακολούθησαν και οι θεματικές του ΣΥΡΙΖΑ και σε μια σειρά ζητήματα κυριάρχησε μάλλον η φτώχεια, ενώ δεν έγινε καμία ουσιαστική συζήτηση στον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ.
Εν τω μεταξύ ένα μεγάλο κομμάτι ανθρώπων της αριστεράς με ιδιαίτερες απόψεις, ιδέες, πρακτικές, πολιτικές ικανότητες, που αναφέρεται στο ΣΥΝ, στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά, αδυνατεί να συντονιστεί γιατί δεν μπορεί να συναντηθεί με μια οριζόντια οργανωτική και συλλογική λειτουργία που θα επιτρέψει να κυοφορηθεί το maximum προγραμματικό και πολιτικό αποτέλεσμα.

20/9/09

1 εκατ. ευρώ στο ταμείο του ΚΚΕ

Την ώρα που η Αλ. Παπαρήγα και τα άλλα στελέχη του Περισσού κατακεραυνώνουν τις δυνάμεις του δικομματισμού για την πολιτική τους υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, την ώρα που εξαπολύουν πύρινες καταγγελίες για το δωρεάν δημόσιο χρήμα που δίνεται σε τραπεζίτες και βιομηχάνους, στα κομματικά ταμεία του Περισσού έμπαινε η τελευταία δόση μιας δωρεάν κρατικής επιχορήγησης ύψους περίπου 1 εκατ. ευρώ προς την κομματική καπιταλιστική επιχείρηση «Τυποεκδοτική ΑΕ».
Η σχετική υπουργική απόφαση δημοσιεύτηκε οτο ΦΕΚ στις 4 Σεπτέμβρη, τελευταίο ΦΕΚ πριν τις εκλογές, και αναφέρει ότι ολοκληρώθηκε η επένδυση της «Τυποεκδοτικής», που υπήχθη στις διατάξεις του λεγόμενου αναπτυξιακού νόμου (ξέρετε, του νόμου που και ο Περισσός κατακεραυνώνει ως χαριστικό προς το κεφάλαιο).
Η επένδυση ήταν ύψους περίπου 3 εκατ. ευρώ και η δωρεάν κρατική επιχορήγηση έφτασε τα 906,5 χιλιάδες ευρώ. Δόθηκε δε σε τρεις δόσεις: προκαταβολή 303 χιλιάδες, το 2006 που εγκρίθηκε η υπαγωγή στον «αναπτυξιακό» νόμο, πρώτη δόση 202 χιλιάδες και εξόφληση, με την ολοκλήρωση της επένδυσης, 401 χιλιάδες.
Εμείς δεν θα ρωτήσουμε αν έγιναν υπερτιμολογήσεις (που γίνονται πάντοτε), γιατί από τον Περισσό θα μας απαντήσουν αρνητικά. Αρνητικά, όμως, απαντούν όλοι οι καπιταλιστές. Γιατί να θεωρήσουμε ότι η καπιταλιστική επιχείρηση «Τυποεκδοτική ΑΕ» συμπεριφέρθηκε διαφορετικά σε σχέση με τους άλλους καπιταλιστές;
Μήπως επειδή εκπροσωπεί κάποιον... ηθικό καπιταλισμό; Θα σημειώσουμε, όμως, κάτι άλλο. Οτι αυτή η επένδυση δεν δημιούργησε ούτε μία νέα θέση
εργασίας. Γι' αυτό και στη σχετική υπουργική απόφαση δεν αναφέρεται τίποτα, όπως αναφέρεται σε αποφάσεις που αφορούν επιχορηγήσεις σε άλλες καπιταλιστικές επενδύσεις. Πήραν σχεδόν ένα εκατομμύριο ευρώ ζεστό κρατικό χρήμα, χωρίς καν το πρόσχημα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας!
Κατά τα άλλα, τους ακούμε συχνά-πυκνά να κατακεραυνώνουν τις κυβερνήσεις, επειδή επιχορηγούν επιχειρήσεις με δημόσιο χρήμα, χωρίς καν να δημιουργούνται θέσεις εργασίας...
Πώς δικαιολογούν αυτή την επιχορήγηση, σε μια περίοδο μάλιστα που οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται με ρυθμό πολυβόλου και το κράτος δεν έχει κάνει τίποτα για να αυξήσει τους δικαιούχους επιδότησης ανεργίας και το χρόνο επιδότησης;
Δεν είναι πρόκληση να παίρνουν δωρεάν κρατικό χρήμα για να αναπτύξουν τις μπίζνες τους; Σε τι διαφέρουν από τους υπόλοιπους καπιταλιστές, εκτός από τα παχιά λόγια;

ΠΗΓΗ ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

16/9/09

ΕΚΔΙΚΑΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΠΡΕΣ


«…Τη συντηρητική κατάσχεση κάθε ακίνητης περιουσίας του ομίλου Καλοφωλιά, η όποια βρίσκεται στα χέρια του ή σε τρίτον, καθώς και του εμπορικού σήματος και διακριτικού τίτλου της εφημερίδας ΕΞΠΡΕΣ, προκειμένου να εξασφαλιστεί η απαίτηση…» των εργαζομένων δημοσιογράφων, αποφάσισε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Η απόφαση 7657/15-9-2009 που εκδόθηκε χθες κάνει δεκτή την αίτηση για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας προς το ΠΑΣΟΚ τον Γεώργιο Παπανδρέου και σε κάθε κατεύθυνση για την προσπάθεια να απαγορευτεί στα τηλεοπτικά συνεργεία των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών να βιντεοσκοπήσουν την έξοδο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ από το Λαϊκό Νοσοκομείο, όπου πραγματοποίησε επίσκεψη.
Με μεγάλη έκπληξη αλλά και αγανάκτηση οι συνάδελφοί μας, εικονολήπτες και ηχολήπτες, που κάλυπταν το ρεπορτάζ της επίσκεψης, είδαν κάποιον κ. Ν. Ζιώγα ο οποίος συστήθηκε σαν «συνεργάτης του Προέδρου» να προσπαθεί να τους εμποδίσει να εργαστούν, φωνάζοντας ότι «μόνο η ΕΡΤ έχει δικαίωμα να κάνει την λήψη».
Είναι γνωστή, από επανειλημμένες καταγγελίες μας, η βοήθεια που προσφέρει η Δημόσια τηλεόρασή μας στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών να περιορίσουν τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας με απολύσεις και «εθελούσιες αποχωρήσεις», προσφέροντάς τους δωρεάν οπτικοακουστικό υλικό.
Η καθημερινή σχεδόν, παραχώρηση της δουλειάς των εργαζομένων της ΕΡΤ στους ιδιώτες καναλάρχες, είτε με την μέθοδο του “pull” είτε με κασέτες, είτε ακόμα και με την οπτική ίνα που την συνέδεσε απευθείας με τον ΑΝΤ1, όχι μόνο βοηθάει στον περαιτέρω πλουτισμό τους, αλλά και συρρικνώνει δραματικά τις θέσεις εργασίας μας.
Άραγε το σημερινό αποκορύφωμα της απαγόρευσης στους συναδέλφους μας να κάνουν την δουλειά τους, μας δηλώνει και τις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ για το πώς θα αντιμετωπίσει τον χώρο μας αν έρθει στην εξουσία;
Ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι και από πού παίρνουν το δικαίωμα να επιτρέπουν μόνο στην ΕΡΤ να κάνει ρεπορτάζ για τους αρχηγούς των κομμάτων;
Σε ποια άλλη χώρα της Ευρώπης η Κρατική τηλεόραση μοιράζει αφειδώς το οπτικοακουστικό υλικό της στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς;
Ζητάμε από το ΠΑΣΟΚ αλλά και από το άλλα κόμματα να μας ξεκαθαρίσουν την θέση τους για το πως αντιλαμβάνονται την ελεύθερη τηλεόραση και πως ο οποιοσδήποτε βρίσκεται στην κυβέρνηση θα χειρίζεται την δημόσια τηλεόραση σαν μέσο προπαγάνδας του.

ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΗΣ Ε. Τ. Ι. Τ. Α & Ε. Τ. Ι. Τ. Β..A.

15/9/09

H εφημερίς των δημοσιογράφων


Εκτός ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ φαίνεται ότι οδεύουν ο Γρηγόρης Ρουμπάνης και ο Στάθης, καθώς η εργοδοσία δεν “ανέχτηκε” την απόφαση τους να είναι υποψήφιοι με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ!

14/9/09


Του Νίκου Τσαγκρή

Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει... τόπο στην αναρχία
Kάποιοι περιμένουν τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ όπως η αλεπού τα σταφύλια. Να λυγίσουν, να πέσουν, να τους «φάνε». Να αποκτήσουν δύναμη. Αυτοδυναμία. Να κυβερνήσουν την Ελλάδα, τους Ελληνες: να σε κυβερνούν σημαίνει να σε σημειώνουν, να σε στοιχίζουν, να σου κολλούν χαρτόσημο. Σημαίνει, στο όνομα του γενικού συμφέροντος, να σε κατατάσσουν σε φορολογική κλίμακα, να σε εξασκούν στον στρατό, να σε χαρατσώνουν, να σε εκμεταλλεύονται, να σε υποτάσσουν στα μονοπώλια, να σε απολύουν, να αισχροκερδούν σε βάρος σου, να σε εξαπατούν, να σε κλέβουν...
...Υστερα, με την παραμικρή αντίσταση, να σε κατατρέχουν, να σου βάζουν πρόστιμα, να σε ντροπιάζουν, να σε βρίζουν, να σε σπάζουν στο ξύλο, να σε δένουν, να σε φυλακίζουν, να σε θυσιάζουν, να σε πουλούν, να σε προδίδουν, να σε περιπαίζουν, να σε γελοιοποιούν, να σε προσβάλλουν, να σε ατιμάζουν.
Κάπως έτσι ή ακριβώς έτσι, στιγμιαία ή διαρκώς, αισθάνονται οι πολίτες, οι ανά τετραετίαν δεξιοί ή αριστεροί «ψηφοφόροι», η αμέτοχη στη νομή της εξουσίας κοινωνική πλειοψηφία, οι «μάζες»...
Κάπως έτσι -σαν τους αναρχικούς του Προυντόν- έμαθα πως αισθάνονταν και εκατοντάδες ανιδιοτελή μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ απ’ όλες τις συνιστώσες, απέναντι στους διαγκωνιζόμενους «κυβερνήτες» τους, Αλαβάνο και Τσίπρα: «Να σε κυβερνούν σημαίνει να σε παρακολουθούν από κοντά, να σε επιβλέπουν, να σε κατασκοπεύουν, να σε διευθύνουν, να σου επιβάλλουν κανόνες, να σου ρυθμίζουν τη ζωή, να σε μαντρώνουν, να σε κατηχούν, να σου κάνουν κήρυγμα, να σε ελέγχουν, να σε σφραγίζουν, να εκτιμούν την αξία σου, να σε λογοκρίνουν, να σε διατάσσουν πρόσωπα που δεν έχουν ούτε τους τίτλους ούτε τις γνώσεις ούτε την αρετή»...
Κάπως έτσι. Μέχρι που ο Τσίπρας, συμπεριφερόμενος για πρώτη φορά ως αριστερός ηγέτης, έδωσε τόπο στην... αναρχία, προτείνοντας συλλογική ηγεσία. Εξάλλου, όπως αποφαίνεται ο Προυντόν, «το κράτος (η κυβέρνηση, η εξουσία) δεν είναι παρά μια φαντασμαγορία του πνεύματός μας, που το πρώτο καθήκον κάθε ελεύθερου πνεύματος είναι να το στείλει στα μουσεία και στις βιβλιοθήκες»...
Παρ’ όλα αυτά, κάποιοι περιμένουν τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ όπως η αλεπού τα σταφύλια. Να πέσουν, να τους «φάνε». Να αποκτήσουν δύναμη. Αυτοδυναμία. Να κυβερνήσουν!

8/9/09

Λυπάμαι, αλλά είναι οριστικό.Οι διακοπές είναι μόνο για τα πιτσιρίκια.Άντε και για τους έφηβους μέχρι Τρίτη Γυμνασίου το πολύ, διότι μετά τους τρώει η μαρμάγκα της υπερπληροφόρησης και το άγχος να πετύχουν στο Πανεπιστήμιο για να μπουν στην ανεργία μια ώρα αρχύτερα.Δεν ξέρω αν ήταν πάντα έτσι ή αν έγινε ερήμην μου.

‘Εχω πάντως μια υποψία ότι παλιότερα διακοπές έκαναν και οι μεγάλοι.Αν και νομίζω ότι το πρόβλημα ξεκινάει από μια βασική παρανόηση: ότι οι διακοπές σημαίνουν και σωματική ή πνευματική ξεκούραση.Σκεφτείτε μια σχετικά συνηθισμένη εικόνα που κάνει τον μέσο άνθρωπο να αντέχει το χειμώνα: Παραλία, γαλανά νερά, λίγη σκιά, ένας καφές ή ένα ποτό της προκοπής, ένα βιβλίο, καλή παρέα.Το ζήτημα είναι ότι, όταν ονειρεύεσαι την εν λόγω καρτ ποστάλ, έχεις αγνοήσει τα ενδιάμεσα στάδια.
Βρες κοινές ημερομηνίες με την παρέα, κλείσε δωμάτια, κλείσε εισιτήρια, φτιάξε βαλίτσες, οργάνωσε την οικογένεια, πάρε το καράβι, κουβάλα βαλίτσες, φτάσε στο δωμάτιο, άνοιξε βαλίτσες, βάλε μαγιό, βάλε μαγιό στο μωρό, συγχρονίσου με τους υπόλοιπους, άμε στην παραλία, βρες ομπρέλα και ξαπλώστρα, τακτοποιήσου.Αν όλα πάνε καλά, δηλαδή το δωμάτιο δεν είναι μια τρώγλη που κοστίζει 80 ευρώ τη μέρα, αν δεν χάσεις το καράβι, αν δεν χάσεις το παιδί σου στο καράβι, αν δεν σκοτώσεις τη γυναίκα σου που ξέχασε το μαγιό σου, αν δεν έχεις πάθει δισκοκήλη απ το κουβάλημα κι αν η ομπρέλα και η ξαπλώστρα δεν ανήκουν σ ένα αυτοσχέδιο υπαίθριο μπαρ που τις χρεώνει 10 ευρώ και παίζει techno στη διαπασών, θες απλά να βουτήξεις στη θάλασσα και να βγεις σε άλλη ήπειρο.Αν βέβαια είσαι τυχερός και καταφέρεις να βρεις ένα μέτρο θάλασσας που να σου αναλογεί- ει δυνατόν χωρίς να έχει μια περίεργη μυρωδιά αντηλιακού με δείκτη 50- διότι εντελώς συμπτωματικά, όλο το Χαλάνδρι έχει διαλέξει την συγκεκριμένη ερημική παραλία για να βγάλει τα απωθημένα του.Άσε που ξέχασες το βιβλίο που ήθελες να διαβάσεις και το μοναδικό βιβλιοπωλείο του νησιού έχει μόνο Bell τσέπης και χτεσινές εφημερίδες.
Μπορείς, αν με βρίσκεις υπερβολικό, να βγάλεις κάποιο δεδομένο απ την εικόνα, π.χ. τα παιδιά, ή τη γυναίκα ή την παρέα. Η κατάσταση βελτιώνεται, αλλά πάλι δεν ξεκουράζεσαι.Αν βγάλεις δύο ή και τα τρία, είσαι μέχρι Τρίτη Γυμνασίου, οπότε εμπίπτεις στον αρχικό κανόνα.
Αν πάλι τα βγάλεις και τα τρία και είσαι ενήλικος, τα θερμά μου συγχαρητήρια: έχεις παραμείνει στην Τρίτη Γυμνασίου και δε στο χει πει κανείς!Σ αυτή την περίπτωση είναι πιθανό να κατηγορηθείς για ακατάσχετο παλιμπαιδισμο, αλλά προφανώς δεν σε νοιάζει, αφού για να σου απαγγελθεί η κατηγορία πρέπει πρώτα να σε βρουν και συ ακόμα είσαι πλάι στα γαλαζοπράσινα νερά κάτω απ την ξαπλώστρα περιτριγυρισμένος από γυμνόστηθες χαβανέζες που σου σερβίρουν εξωτικά κοκταίηλ.
Φοβάμαι ότι δεν θα είμαι εκεί όταν ξυπνήσεις.Όχι πως δεν θέλω, αλλά δεν προλαβαίνω.Ψάχνω ακόμα το μαγιό μου...

Καλό φθινόπωρο!

Μίλτος Πασχαλίδης

6 Σεπτέμβρη 2009

2/9/09


ΠΑΡΕ ΔΡΟΜΟ ΚΩΣΤΑΚΗ