ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ

Το κείμενο που παρουσίασε ο Αλέκος Αλαβάνος το μεσημέρι στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ


ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ


• ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

• ΓΙΑ ΕΝΑ «ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ»

Στις σημερινές συνθήκες «επιτροπείας» της χώρας από τις Βρυξέλλες και τους κερδοσκόπους των «αγορών», γίνεται ακόμα επιτακτικότερη ανάγκη απ’ ότι μέχρι σήμερα η παρουσία και δράση μιας ριζοσπαστικής αριστεράς που θα αξιοποιήσει, θα διευρύνει, θα αναπτύξει εκείνα τα χαρακτηριστικά που, τα τελευταία χρόνια, την έκαναν, σε κάποιες στιγμές, να πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις.

Η ριζοσπαστική αριστερά...



στήριξε και εξέφρασε αυθεντικά κινήματα του λαού και της νεολαίας. Το κίνημα για το άρθρο 16 σήμανε την αρχή του τέλους της κυβέρνησης της ΝΔ με την κατάρρευση της συνταγματικής αναθεώρησης. Ο Δεκέμβρης της μαθητικής νεολαίας έφερε έναν απελευθερωτικό άνεμο από την Ελλάδα στην Ευρώπη, μέχρι και τα πέρατα του πλανήτη. Γνήσια κινήματα «από τα κάτω» για τους δημόσιους χώρους και για την προστασία του περιβάλλοντος έφεραν σε πολλές περιπτώσεις αποτελέσματα.

Οι εργαζόμενοι που βρέθηκαν να αγωνίζονται για τη δουλειά και τη ζωή τους και οι αγρότες που βγήκαν στα μπλόκα για να υπερασπιστούν την ύπαρξη τους, ξέρουν ότι μπορούν να υπολογίζουν στην υποστήριξη και την αλληλεγγύη της αριστεράς. Με πρωτοβουλίες της ριζοσπαστικής αριστεράς τα ζωντανά κινήματα εμφανίστηκαν και βρήκαν θερμή στήριξη μέσα στην γκρίζα αίθουσα του Κοινοβουλίου.

Αυτά είναι τα «εγκλήματα», που δεν μας συγχώρησε ποτέ το σύστημα. Εμείς θα τα ξανακάνουμε, και μάλιστα με την ένταση που απαιτεί η εποχή. Μπορούμε. Έχουμε διδαχθεί από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Γνωρίζουμε πια πώς να διαμορφώνουμε την ημερήσια διάταξη της πολιτικής ζωής. Νοιώθουμε σιγουριά από την εκπληκτική δημιουργική δύναμη και την πρωτοβουλία που διαθέτει ο κόσμος της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Να βαδίσουμε το δρόμο της αλληλεγγύης, της ρήξης και της ανατροπής.

Έχουμε πλήρη συνείδηση της δίνης στην οποία έχουν φέρει τη χώρας μας οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οικονομικά, μαζί με άλλες χώρες της περιφέρειας, ο «αδύναμος κρίκος» σε μια Ευρώπη που ολόκληρη παραπαίει στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας παρατεταμένης και πολύπλευρης καπιταλιστικής κρίσης. Της πιο οξείας κρίσης που βιώσαμε στη διάρκεια της ζωής μας. Οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, περιβαλλοντικής, πολιτιστικής.

Στο μεγάλο ιστορικό δίλημμα που επαναδιατυπώνεται με σύγχρονους όρους και δραματικό τρόπο, εμείς επιλέγουμε: Είμαστε με τον κόσμο της εργασίας, με τους φτωχούς, με τους αποκλεισμένους, με όσους αντιστέκονται πολιτικά και ηθικά.

Γνωρίζουμε ότι η ελπίδα για τον λαό δε θα γεννηθεί με τις ευλογίες ή την ανοχή των κυρίαρχων δυνάμεων. Θα αντιμετωπίσουμε, όλοι μαζί ως ριζοσπαστική αριστερά, την επίθεση των διαπλεκόμενων μηχανισμών εξουσίας και πληροφόρησης. Έχουμε τη θέληση να αντισταθούμε στο αυταρχικό κράτος.

Αντιλαμβανόμαστε τον φόβο που τους προκαλεί μια Αριστερά η οποία έχει την ικανότητα να μπλοκάρει με τον στοχασμό και τη δράση της τα γρανάζια του πολιτικού τους συστήματος και να εγκαινιάζει μια νέα, αντικαπιταλιστική οικονομική και πνευματική διαδρομή για τη χώρα.

Nα κατακτήσουμε την πολιτική ηγεμονία

Απέναντι μας έχουμε μια κυβέρνηση η οποία με την στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέδειξε ότι είναι έτοιμη για κάθε ενδοτισμό στις διεθνείς μαφίες των «αγορών». Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξαπολύει σήμερα την σφοδρότερη αντιλαϊκή, αντεργατική επίθεση των τελευταίων δεκαετιών.

Στις συνθήκες αυτές χρειάζεται μία αντιπολίτευση και μία συνολική δράση,

Δομική: να αντιπαρατεθούμε με τις δομές, τα στερεότυπα και τις προτεραιότητες του κατεστημένου.

Κινηματική: να ενεργοποιήσουμε την κοινωνία, κρατώντας ανοιχτές τις πόρτες της σε κάθε πρωτοβουλία κριτικής και αντίστασης, χωρίς γραφειοκρατικές υποδείξεις «πολιτικής ορθότητας», κερδίζοντας τη μάχη του δρόμου.

Ενωτική: να συνενώσουμε σ’ ένα ορμητικό δημοκρατικό ποτάμι όλους τους παραπόταμους, τα ρυάκια, τις πηγές αντίστασης σε χώρους δουλειάς, σπουδών και δημιουργίας χωρίς να απαιτούμε πιστοποιητικά αριστερών φρονημάτων, αλληλέγγυοι με όλους όσοι είναι διατεθειμένοι να σταθούν ο ένας πλάι στον άλλον.

Στοχαστική και ανατρεπτική : να προωθήσουμε έναν σαφή στρατηγικό στόχο, ένα πρόγραμμα βαθύτατων αλλαγών, που αμφισβητεί άμεσα και έμπρακτα την θεσμοποιημένη κοινωνική αδικία και στη θέση της να αντιπροτείνουμε μια δημιουργική πορεία ισότητας, δημοκρατίας και αλληλεγγύης. Οραματική : στην προοπτική για τον Σοσιαλισμό του 21ου αιώνα!

Το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι ο γόρδιος δεσμός.Καλούμε τις δυνάμεις της εργασίας και της νεολαίας να τον κόψουν.

Όλοι βλέπουμε πια ότι κομβικό στοιχείο για την πορεία της χώρας μας είναι η εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας. Η επιλογή της δημοσιονομικής σταθερότητας σε βάρος των αναγκών των εργαζομένων και σε βάρος της ανάπτυξης οδηγεί την οικονομία σε πάγωμα, την κοινωνία στην φτώχεια και την ανεργία, τις γυναίκες στο περιθώριο και την εξάρτηση, τις προσδοκίες της νεολαίας στη ματαίωση.

Καμιά πρόοδος δεν πρόκειται να υπάρξει στη χώρα μας με έναν ευρωπαϊσμό υποταγής στις «αγορές», στους «οίκους αξιολόγησης» και στις Βρυξέλλες. Και καμιά αξιοπρέπεια δεν απομένει σε μια χώρα που μπαίνει με μοιρολατρία και ηττοπάθεια στο καθεστώς «αυστηρής επιτήρησης» που επιβάλλουν οι εντεταλμένοι των αμαρτωλών και εκδικητικών ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ομίλων.

Το κυβερνητικό Πρόγραμμα Σταθερότητας υλοποιεί ακριβώς την γραμμή του Συμφώνου Σταθερότητας.

Μπορούμε εδώ, στην Ελλάδα, όπως και στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία κι αλλού, να δώσουμε αποφασιστικό πλήγμα στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Μπορεί η μάχη μας ενάντια στους αναξιοπρεπείς, σκληρά ταξικούς, εξοντωτικούς όρους της «επιτήρησης» να εγγραφεί στους στόχους των κοινών ευρωπαϊκών κοινωνικών αγώνων και στις συλλογικότητες, μέσα κι έξω από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς.

Το έδειξαν ήδη οι αγρότες, που δίνουν αγώνα ύπαρξης ενώ θα μπορούσαν να αποτελέσουν ζωτικό τμήμα της άλλης ανάπτυξης που χρειάζεται η Ελλάδα κι η Ευρώπη. Το συνειδητοποιούν οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα που απεργούν στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, τη Γερμανία και αλλού. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα.

Μπορεί αυτή η μάχη μας να δώσει συνέχεια στις προσπάθειες που εκφράστηκαν με το «όχι» των ευρωπαϊκών λαών στο Ευρωσύνταγμα. Μπορεί να ενισχύσει μια προσπάθεια δημιουργίας κοινών μετώπων πάλης με τους εργαζόμενους και την αριστερά των άλλων χωρών, φέρνοντας ένα απελευθερωτικό μήνυμα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μπορεί να κορυφωθεί με Δημοψήφισμα για την απελευθέρωση της κοινωνίας από τις εντολές του Συμφώνου Σταθερότητας.

ΣΥΡΙΖΑ και δημοκρατία

Το έχουμε βιώσει από πικρές εμπειρίες στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Για να υπάρξει ένα απελευθερωτικό εγχείρημα, χρειάζεται ένας χώρος ελευθερίας. Για να πραγματοποιηθεί ένας δημοκρατικός στόχος, χρειάζεται ένα προωθημένο δημοκρατικό και συγχρόνως αποτελεσματικό μέσο.

Είμαστε αποφασιστικά ταγμένοι υπέρ ενός ΣΥΡΙΖΑ πολύπλευρου, ενωτικού, με δημοκρατική συγκρότηση και δημοκρατική λειτουργία.

Γιατί η Δημοκρατία είναι η απεριόριστη δυνατότητα μαζικής, αλλά και ατομικής συμμετοχής στη δράση, τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της πολιτικής που θα επιτρέψει την είσοδο στο προσκήνιο όλων εκείνων που αυτή την στιγμή παραμένουν στο περιθώριο απογοητευμένοι.

Γιατί η Δημοκρατία είναι η μόνη προστασία από τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς.

Γιατί μόνο η Δημοκρατία μπορεί να εγγυηθεί σε έναν ευρύ αριστερό χώρο τις συντροφικές σχέσεις των μελών και των φίλων, μπορεί να εγγυηθεί την δημιουργία τοπικών οργανώσεων με πλήρεις ευθύνες, με συλλογικά σώματα που να φέρουν την τελική αρμοδιότητα για τον καθορισμό την πολιτικής μας, όπως είναι και το καθολικό αίτημα του κόσμου της αριστεράς

Απευθυνόμαστε σε όλη την αριστερά

Έχουμε συναντηθεί σε κοινές δράσεις για τα εργασιακά δικαιώματα, για τον αντιμπεριαλιστικό και αντιπολεμικό αγώνα, για το αντιρατσιστικό κίνημα και τις ελευθερίες, για την ειρήνη, με ποικίλες δυνάμεις εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Είναι καιρός να συναντηθούμε ξανά, με δυναμισμό, χωρίς προκαταλήψεις σε κοινές πολιτικές δράσεις και σχέδια. Οι προγραμματικές μας θέσεις με αιχμή τα 15 σημεία, ανοιχτές σε συνεχή επικαιροποίηση, προσδιορίζουν τα όρια των συνεργασιών μας.

Είμαστε έτοιμοι να συναντηθούμε με ολόκληρη την ριζοσπαστική αριστερά, με συντρόφισσες και συντρόφους του ΚΚΕ και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που έχουν διαρκή και γόνιμη παρουσία στο κίνημα.

Μπορούμε να συναντηθούμε με τις γυναίκες που αγωνίζονται για τα δικά τους αιτήματα, τα οποία οφείλει η ριζοσπαστική αριστερά να προωθήσει ακόμη περισσότερο.

Μπορούμε να συναντηθούμε με φίλες και φίλους αυθεντικών ριζοσπαστικών οικολογικών πρωτοβουλιών.

Αισθανόμαστε σύντροφοι με ένα πολύ μεγάλο τμήμα του σοσιαλιστικού χώρου που διαφωνεί με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης. Κάθε βήμα αποστασιοποίησης τους από την πολιτική της κυβέρνησης είναι ένα βήμα ουσιαστικής προσέγγισης προς την αριστερά.

Πολιτιστική και ηθική επανάσταση

Αισθανόμαστε περήφανοι γιατί συμβάλαμε, ως ριζοσπαστική αριστερά, ώστε η νεολαία της εποχής μας σε σημαντικό βαθμό να μη είναι γενιά του ατομισμού, του ανταγωνισμού, της παραίτησης, όπως έδειξε η πρόσφατη αγωνιστική της στάση και ιστορία.

Αισθανόμαστε όμως την ανάγκη να δούμε τις δικές μας ευθύνες για το γεγονός ότι πρωτοποριακά στοιχεία των κινημάτων, επαναστατικά πνεύματα, αντισυμβατικές παρουσίες στράφηκαν προς αδιέξοδες κατευθύνσεις ή επέστρεψαν στη σιωπή τους. Θα αισθανθούμε και πάλι περήφανοι, αν συμβάλουμε ώστε η γενιά των 500 ευρώ να γράψει την δική της ιστορία.

Η αντισυστημικότητά μας κρίνεται στην πράξη, στη συμπεριφορά και στη διάρκεια. Κρίνεται στην ικανότητα να επανακτήσουμε το ηθικό πλεονέκτημα. Ένας χώρος στον οποίο διεισδύουν οι κώδικες, οι αξίες και τα κριτήρια του αντιπάλου δεν μπορεί να διεκδικήσει να είναι εναλλακτικός πόλος για τους νέους. Χρειάζεται ρήξη, κριτική, προωθητική σύνθεση, όραμα.

Θεωρούμε κεντρική προτεραιότητα την ανάδειξη του χώρου μας ως χώρου αξιών, αλληλεγγύης, συντροφικότητας, συμμετοχής, συλλογικότητας, ελευθερίας, αυτενέργειας.

Η πολιτική αριστερά μπορεί να ανθίσει μόνο μέσα σε ένα περιβάλλον διαλόγου, συζητήσεων, παραγωγής ιδεών, αναγέννησης της μαρξιστικής σκέψης, αναζωογόνησης των ιδεών του γυναικείου κινήματος, αφομοίωσης νέων ρευμάτων κοινωνικής κριτικής, επιστημονικών αναζητήσεων, ελεύθερης καλλιτεχνικής δραστηριότητας, πολιτισμού.

Μόνο μια τέτοια αριστερά έχει το ηθικό πλεονέκτημα και τα εργαλεία να απευθυνθεί στη νεολαία. Μόνο μια τέτοια αριστερά μπορεί, μαζί με τις πιο πρωτοπόρες δυνάμεις της εργασίας, της διανόησης και της τέχνης να ρίξει το σπόρο για τον κόσμο ενός πραγματοποιήσιμου, ποιοτικά εντελώς διαφορετικού μέλλοντος.

«Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής»

Καλούμε όσους συμμερίζονται παρόμοιες ανησυχίες, απόψεις, ιδανικά να βρεθούμε σε μια κοινή πορεία προκειμένου να αναδείξουμε και πάλι τη δύναμη και την αποτελεσματικότητα της ενότητας και της αλληλεγγύης. Να «πάμε πίσω στο μέλλον», στην ενότητα που αδέλφωνε, στη σύμπνοια που δικαίωνε, στην πρωτοβουλία που συγκλόνιζε.

Παίρνουμε την πρωτοβουλία να θέσουμε ως θέμα συζήτησης τη συγκρότηση ενός κοινού τόπου συνάντησης, ανταλλαγής ιδεών, δημοκρατίας, αλληλεγγύης και θετικών δράσεων. Την ευρύτατη συμπαράταξη δυνάμεων μέσα από μετωπικές δράσεις.

Στόχος μας ένα «Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής». Στηριγμένο στον ενωμένο ξανά κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Ανοικτό στον ευρύτερο αριστερό και προοδευτικό χώρο. Φιλόξενο σε όσους από το χώρο του ΠΑΣΟΚ έχουν τις ίδιες αγωνίες. Ένα Μέτωπο αξιόμαχο, ικανό για σκληρές μάχες ενάντια στους ισχυρότερους αντίπαλους. Ένα Μέτωπο ικανό να εκφράζει την κοινωνική πλειοψηφία. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο. Δεν είναι αδύνατο όμως. Πηγάζει από την ιστορία της ελληνικής αριστεράς, από τα λαϊκά της εγχειρήματα και τις ενωτικές της παραδόσεις.

Για την αλλαγή της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Για την κοινωνική απελευθέρωση που δεν είναι ουτοπία, αλλά ανάγκη.

Αθήνα, 8 Φεβρουαρίου 2010

Αγγελόπουλος Βένιος, Καθηγητής Ε.Μ.Π.

Αθανασιάδου Μυρσίνη, Φιλόλογος – Διευθύντρια Λυκείου

Αλαβάνος Αλέκος, Μέλος ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου

Αντωνίου Περικλής, Ολυμπιακή Αεροπορία

Βαλαβάνη Νάντια, Συγγραφέας

Γαλάνης Νίκος, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ

Γεωργακάκη Ροδή, Αντιδήμαρχος Ελληνικού

Δεμέστιχας Γρηγόρης, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ

Θεοδόση Αυγή, Τραπεζοϋπάλληλος

Θεωνάς Γιάννης, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ

Καβουριάρης Μάκης, Πανεπιστημιακός

Καλατζόπουλος Γιώργος, Δημόσιος Υπάλληλος

Καραβάς Αντώνης, Γιατρός, ΕΙΝΑΠ Ερυθρού Σταυρού

Κοίλιας Βασίλης, Πρόεδρος Ιατρικής Εταιρείας Άρτας

Κοροβέσης Περικλής, Συγγραφέας – Δημοσιογράφος

Κούρκουλας Θανάσης, Κίνηση «Απελάστε τον Ρατσισμό»

Κυριακάκης Βασίλης, Δημοτικός Σύμβουλος Λαμίας

Λατζανάκη Μαρία, Φοιτήτρια Ιατρικής Ηρακλείου

Μαντζουράνης Σωκράτης, Ολυμπιακή Αεροπορία

Μεσσίνης Μιχάλης, Μουσουργός

Μπενέκου Παναγιώτα, Φοιτήτρια Φαρμακευτικής Πάτρας

Μπόλαρη Μαρία, ΣΥΡΙΖΑ Αθήνας

Νικολάου Κώστας, Συνδικαλιστής Χρηματοπιστωτικού Τομέα

Νταβανέλλος Αντώνης, Γραμματέας ΕΣΗΕΑ, Συντονιστής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ

Παπαδημητρίου Ευθύμης, Καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Παπαδημητρίου Μάνια, Ηθοποιός - Σκηνοθέτις

Παπαπέτρου Γιώργος, Μέλος Δ.Σ. Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αγωνιστών

Παπουλής Κώστας (Γέρος) , Εκπαιδευτικός – Πολιτικός Μηχανικός

Πατρικίου Έλενα, Ιστορικός – Σκηνοθέτις

Πλωμαρίτης Στρατής, Νομαρχιακός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης

Προκόβας Γιάννης, Γιατρός

Ρινάλντι Ρούντι, Εκδότης Εφημερίδας «Δρόμος»

Σαπουνάς Γιώργος, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ

Σερεμέτης Δημήτρης, Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου

Στρατινάκης Γιώργος, ΣΥΡΙΖΑ Περιστερίου

Τραχανατζής Στάθης, Αντιπρόεδρος Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας

Τρίκκας Τάσος, Δημοσιογράφος

Τσακνιάς Δήμος, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ

Φίλιος Φίλιππος, Πρώην Δήμαρχος Ιωαννίνων

Χατζηλάμπρου Βασίλης, Νομαρχιακός Σύμβουλος Αχαΐας